2806
biraz önce aklıma bir arkadaşımın vaktiyle anlattığı bir olay ile gelen futbolcumuz. sonuçta anlatacağım olay bir nakil olacağı ve aradan yıllar geçtiği için bazı hatalar olabilir diye belirteyim.
aslında bu hikayenin diğer aktörlerinin** başlığına değil de sabri sarıoğlu başlığına yazılmasındaki amaç burada hakkında çok sık eleştiriler yapılan veya çok fazla övgü alan kaptanımızın karakterini bir ölçüde yansıttığını düşündüğüm bir olay olmasıdır. sonuçta bir tanışıklığım yok kendisiyle ama takip ettiğim kadarına dayanarak söylüyorum bunu.
neyse, sanırım 4-5 sezon önce falan bir ankara deplasmanı için takımımız başkente gelir. olayı bana aktaran arkadaşımın bir arkadaşı* babasının deplasmana gelen kafilede tanıdıkları olması nedeniyle babasıyla birlikte takımın kaldığı otele gider. sonrasında yöneticiler, oyuncular ve artık ortamda kim varsa yemek yenecektir. eleman da yaş itibariyle oyunculara yakın olmasının ve tabii ki bir taraftarın yöneticilerin yanında oturmaktansa futbolcuların yanında oturmayı tercih etmesinin etkisiyle yemekte futbolcuların yanında yer alır. yemekten sonra normalde oyuncular dinlenmeye çekilecekken yemek sırasında elemanın muhabbet kurduğu ümit karan elemanın babasından "isterse, biraz daha kalabilir" diye izin ister. tabii otel odasına gittiklerinde futbolcuların favori oyunlarından olan pes, fifa vs. gibi oyunları oynarlar. bu esnada ümit karan bizim arkadaşın arkadaşına "abi, sigara içiyor musun?" diye sorar. elemandan olumlu yanıt gelince de sevinir ve "bir dakika, ben sabri'yi çağırayım." der. eleman, "hayırdır abi, neden?" diye sorunca, ümit karan'ın verdiği yanıt sanırım o zamanki kadrodaki oyuncular arası hiyerarşiyi ve özellikle sabri sarıoğlu'nun takımdaki rolünü gösterir niteliktedir: "kapıda durup erketeye yatsın da hakan şükür gelirse falan önceden haber verir. yakalanırsak da ben içiyordum dersin. sonra kızıyor hakan abi bize."
sonuç olarak o zamanlar takımın gençlerinden olması nedeniyle belki doğal karşılanabilir bu olay ama ne zaman aklıma gelse tebessüm ettirir. yine de sabri sarıoğlu sevdiğimiz bir kardeşimizdir bizim gözümüzde.
aslında bu hikayenin diğer aktörlerinin** başlığına değil de sabri sarıoğlu başlığına yazılmasındaki amaç burada hakkında çok sık eleştiriler yapılan veya çok fazla övgü alan kaptanımızın karakterini bir ölçüde yansıttığını düşündüğüm bir olay olmasıdır. sonuçta bir tanışıklığım yok kendisiyle ama takip ettiğim kadarına dayanarak söylüyorum bunu.
neyse, sanırım 4-5 sezon önce falan bir ankara deplasmanı için takımımız başkente gelir. olayı bana aktaran arkadaşımın bir arkadaşı* babasının deplasmana gelen kafilede tanıdıkları olması nedeniyle babasıyla birlikte takımın kaldığı otele gider. sonrasında yöneticiler, oyuncular ve artık ortamda kim varsa yemek yenecektir. eleman da yaş itibariyle oyunculara yakın olmasının ve tabii ki bir taraftarın yöneticilerin yanında oturmaktansa futbolcuların yanında oturmayı tercih etmesinin etkisiyle yemekte futbolcuların yanında yer alır. yemekten sonra normalde oyuncular dinlenmeye çekilecekken yemek sırasında elemanın muhabbet kurduğu ümit karan elemanın babasından "isterse, biraz daha kalabilir" diye izin ister. tabii otel odasına gittiklerinde futbolcuların favori oyunlarından olan pes, fifa vs. gibi oyunları oynarlar. bu esnada ümit karan bizim arkadaşın arkadaşına "abi, sigara içiyor musun?" diye sorar. elemandan olumlu yanıt gelince de sevinir ve "bir dakika, ben sabri'yi çağırayım." der. eleman, "hayırdır abi, neden?" diye sorunca, ümit karan'ın verdiği yanıt sanırım o zamanki kadrodaki oyuncular arası hiyerarşiyi ve özellikle sabri sarıoğlu'nun takımdaki rolünü gösterir niteliktedir: "kapıda durup erketeye yatsın da hakan şükür gelirse falan önceden haber verir. yakalanırsak da ben içiyordum dersin. sonra kızıyor hakan abi bize."
sonuç olarak o zamanlar takımın gençlerinden olması nedeniyle belki doğal karşılanabilir bu olay ama ne zaman aklıma gelse tebessüm ettirir. yine de sabri sarıoğlu sevdiğimiz bir kardeşimizdir bizim gözümüzde.
