140
bu bayram sabahı birden aklıma gelen yazar. dün kabir ziyaretlerimizi yaptık, bugün de hayatta olanlarla görüşüp hasret gidereceğiz. çok bir samimiyetimiz olmamasına rağmen bir bayram sabahı böyle ağır bir mesaj yazıp sözlüğü duygusallaştırmak ne kadar doğru bilmiyorum açıkcası. genelde formatın dışında şeyler yazmamaya da azami özen göstersem de bir seferlik herkesin affına sığınmak istiyorum. son entrylerinden biri olan #773502 demiştin ya bizim gibiler için ıslak, yalnız ve confused diye... aradan iki ay bile geçmedi ama şimdi çok farklı bir daniel var kardeşim. ıslaklığını, şaşkınlığını, hüznünü bir kenara atmış. yüzü her daim gülen, yalnızlığını bir nebze yenmiş olan, tamamen yenmek adına içinde kocaman umutlar besleyen ve o umutları her geçen gün biraz daha büyüyen bir adam var artık. eğer hayatta olsaydın, bu bayram sabahı büyük bir keyifle yapacağım şeylerden biri de sana bu entryni bir mesajla hatırlatıp içinde -illa ki- güzel sözler ve temenniler olan bir cevap almak olacaktı. ama kısmet değilmiş. ölüm bizim dışımızda gelişen ve ne sözümüzün, ne de nazımızın geçtiği bir durum. niyetim kimsenin acısını hatırlatmak değildi. sadece bilmeni istedim...
