16
ilk kez maçına gittiğim aslanların 10 golle noktalanan müthiş maçıydı. benden miydi yoksa benim gibi içi heyecan dolu kıpır kıpr onca taraftarın bütünleme gücümüydü bilmiyorum. ama hayatımın ilk ve en önemli maçlarından biriydi. düşünsenize takımınızın evine,yuvasına,cehennemine gittiğiniz ilk maç 7 gol atıyorsunuz (7 kez kükrüyorsunuz). hatta bu duygusal deneyim yetmiyor. dakikasını hatırlamıyorum ama galatasaray 3.golü yiyor (galatasaray 0 - 3 zeytinburnu) ve bülent korkmaz ceza sahası içinde hüngür hüngür ağlıyor suratı büzüşerek, kendini bırakarak hatta dağılarak. böyle önemli bir maçın gs taraftarı olarak ilk maçı olması insanın gs ruhunuda ortaya çıkartıyor yetmiyor kabartıyor. yaşım 9,5'dan 10 o sıralar. o zamanlar her deplasmana giden amcam beni bu maça götürdü ve galatasaraylılığı öğretti. hatırladıkça bu anımı ne mutlu diyorum kendi kendime.
