127
kesinlikle hayatımın en güzel anlarını yaşadığım tribün.
okul gibiydi be. sanki herkesin bir sırası vardı, tanıdık yüzler vardı hep. önceki maçlarda görülmüş kişiler.
hele bir tane kepli çocuk vardı her maç yuvarlanırdı yerlerde. haplanıp mı geliyor çok merak ederdik biz. pantolonu her an düşecek gibi dururdu... neyse.
eski açık en çok yağmurlu havalarda güzel olurdu. üstü kapanana kadar...
binlerce adam yağmurun altında deli gibi bağırır, tanımadıklarının omzuna sarılır, zıplar... gol olunca tanımadığı adamlara sarılır, omuz atar, utanmadan son ses küfür eder, "ayağa kalkmayan fenerli olsun", "yeni açık şık şık şık! yeni açık şık şık şık!"...
eski açık... özlenendir. yılların yaşanmışlığıdır, o tuvaletlerde işerken kafayı yukarı kaldırıp "ulan yavaş zıplayın çökecek şimdi burası. daha okul bitmedi!" diye bağırmaktır. yan tuvaletten "ulan lavuk daha ne. ölünü bulamazlarsa "sami yen'e gömün beni" edebiyatı yapmana gerek kalmaz ehehe" sesini duyup "bin yaşa abi" demektir.
keşke geri dönse o anlar... keşke...
okul gibiydi be. sanki herkesin bir sırası vardı, tanıdık yüzler vardı hep. önceki maçlarda görülmüş kişiler.
hele bir tane kepli çocuk vardı her maç yuvarlanırdı yerlerde. haplanıp mı geliyor çok merak ederdik biz. pantolonu her an düşecek gibi dururdu... neyse.
eski açık en çok yağmurlu havalarda güzel olurdu. üstü kapanana kadar...
binlerce adam yağmurun altında deli gibi bağırır, tanımadıklarının omzuna sarılır, zıplar... gol olunca tanımadığı adamlara sarılır, omuz atar, utanmadan son ses küfür eder, "ayağa kalkmayan fenerli olsun", "yeni açık şık şık şık! yeni açık şık şık şık!"...
eski açık... özlenendir. yılların yaşanmışlığıdır, o tuvaletlerde işerken kafayı yukarı kaldırıp "ulan yavaş zıplayın çökecek şimdi burası. daha okul bitmedi!" diye bağırmaktır. yan tuvaletten "ulan lavuk daha ne. ölünü bulamazlarsa "sami yen'e gömün beni" edebiyatı yapmana gerek kalmaz ehehe" sesini duyup "bin yaşa abi" demektir.
keşke geri dönse o anlar... keşke...
