553
çocuktum daha. 8 - 9 yaşlarında... prekazili, uğurlu, tanjulu, cüneytli, yusuflu kadroyla gelen başarıları hayal meyal de olsa hatırlıyordum. rahmetli dayım beşiktaşlı olayım diye beni şampiyonluk turuna bile götürmüştü. ama ben yine de sokağa annemin diktiği sarı-kırmızı forma-tişört karışımı formamla çıkar, topumu oynardım.
o yıllarda hatırlıyorum babam'la galatasaraylı diğer dayımın konuşmalarını. metin'i kaybettik dedi küçük dayım. babamın suratı düştü, bende çocuğum akrabamızın öldüğünü filan düşündüm:
- "metin kim?"
- "üzerindeki parçalı formanın gerçek sahibidir yeğenim" dedi dayım...
o günden sonra tanıdım taçsız kral'ı. araştırdım, okudum. izleyemediğim için dövündüm yıllarca, ama galatasaraylı olduğu için hep şükrettim.
iyi ki metin galatasaraylı, iyi ki bende galatasaraylıyım. o'nun yolundan yürümek tüm galatasaraylıların onurudur.
“sarı-kırmızılı renklere küçükten beri hayrandım. galatasaray izmir’e geldiğinde okuldan kaçar, maça giderdim. bence galatasaraylılık din gibi, mezhep gibi yerleşmiş, köklü bir inançtır. galatasaray’ı işte bunun için tercih eder ve galatasaraylılığımla her zaman gurur duyarım”
o yıllarda hatırlıyorum babam'la galatasaraylı diğer dayımın konuşmalarını. metin'i kaybettik dedi küçük dayım. babamın suratı düştü, bende çocuğum akrabamızın öldüğünü filan düşündüm:
- "metin kim?"
- "üzerindeki parçalı formanın gerçek sahibidir yeğenim" dedi dayım...
o günden sonra tanıdım taçsız kral'ı. araştırdım, okudum. izleyemediğim için dövündüm yıllarca, ama galatasaraylı olduğu için hep şükrettim.
iyi ki metin galatasaraylı, iyi ki bende galatasaraylıyım. o'nun yolundan yürümek tüm galatasaraylıların onurudur.
“sarı-kırmızılı renklere küçükten beri hayrandım. galatasaray izmir’e geldiğinde okuldan kaçar, maça giderdim. bence galatasaraylılık din gibi, mezhep gibi yerleşmiş, köklü bir inançtır. galatasaray’ı işte bunun için tercih eder ve galatasaraylılığımla her zaman gurur duyarım”
