509
futbolun mustafa kemal'idir benim gözümde. hep içimden geçiririm ''ah be atam bir kere seninle göz göze gelebilmek, konuşabilmek için nelerimi vermezdim'' diye. bir tane daha vardır böyle ''ah be metin seni bir kez olsun sami yen'in çimlerinde izleyebilmek için çoğu şeyden vazgeçebilirim'' şeklinde iç çekişim. ben yetişemedim sana be kaptan. bu yüzden bile galatasaraylılığımın birazı eksik gelir bana hep. öğretmenin öğretmesi gereken birşeyi ders kitabından okuyarak öğrenmek gibi sanki. seni görebilen her galatasaraylıyı çok kıskanırım. seni canlı görebildikleri için, seni futbol oynarken doya doya izleyebildikleri için, en önemlisi de ne biliyor musun kral? ''bizi sevenleri üzmeyelim baba'' dediğinde cümlenin öznesi olamadığım için.
