84
işin özüne inmemiz gerekir. hepimizin mahalle maçları yaptığımız dönemde, bir köşede oturan, gerek yetenek yoksunu olması, gerekse tipi nedeniyle (evet ben bunu yaptım) oyunlara almadığımız kişiler vardı. işte bu kişilerin futbola olan nefretlerinin ilk tohumları bu dönemde atılmıştır. daha sonrasında futboldan uzak kalmaları nedeniyle arkadaş sohbetlerinden, ortak paylaşımlardan (stada gitmek, cafede maç seyretmek) kendilerini soyutlarlar. artık futboldan iyice uzaklaşmışlardır. sonra futbol seven baba baskısı vardır. "lan ne biçim erkeksin, erkek adam futbol maçı seyreder, sen ofsaytı bile bilmiyorsun" ergenliğin getirdiği babaya tepki verme gerekliliği futbol nefretini kat ve kat arttırır.
sonra ergen genç birşey keşfeder, kızlar futboldan uzak olan erkekleri daha çekici bulmaktadır. işte bu bir fırsattır. bundan ekmek yemeye başlar, hatta kendini sanata, müziğe falan verir. futbol artık hayatının dışındadır. çok mutlu bir erkek olarak yaşamını sürdürebilir.
bunların hepsini nerden mi biliyorum. o herif benim abim :)
sonra ergen genç birşey keşfeder, kızlar futboldan uzak olan erkekleri daha çekici bulmaktadır. işte bu bir fırsattır. bundan ekmek yemeye başlar, hatta kendini sanata, müziğe falan verir. futbol artık hayatının dışındadır. çok mutlu bir erkek olarak yaşamını sürdürebilir.
bunların hepsini nerden mi biliyorum. o herif benim abim :)
