587
anlatması zor. gözünü orhunlarla açmamış, maçı seyretmek için çekmeyen tv'nin arkasına çatal sıkıştırmamış, zaza enden'e küfretmemiş, şemsettin baş geyiği çevirmemiş, malik dixon'a hayranlık duymamış, gerald fitch'e pas atmıyor diye kızmamış, bizi ligde tutan boddicker'ı kalbinde ayrı bir yere koymamış, her sene toptan değişen takımı takip edememiş, fanatik basket okumamış, ismet badem'in esprilerine maruz kalmamış, burak sezgin'in fener taraftarlarını çileden çıkarışlarını izlememiş, avni küpeli'den maç dinlememiş olanlara anlatması zor. basketbol takımının hissettirdiği en büyük duygu sadakatti bu zamana kadar. şimdiki hisleri anlatması zor ama anlaması kolay. finale çıkmışız ulan, kralı gelsin.
