181
sonuç haricinde benim için tam bir fiyaskoydu.
halı saha maçı gibiydi.
daha dakika dolmadan yenik duruma düşmemize rağmen maçı ilk yarı bitiminden hemen önce maçı 2-1'e getirmiştik. ikinci yarının başlangıcı gene ilk yarıda olduğu gibi orta saha mücadelesi şeklinde geçerken, blanc iki orta saha oyuncusu geraldo wendel ve abdou traore'yi çıkarıp yerine iki forvet -ferreira vieira jussie, fernando cavenaghi*- alınca resmen ipini çekti. dikkat ettiyseniz, orta saha elemanlarının azlığı bordeaux'nun top tutmasını engellerken, bizim rahatlıkla top kapmamızı, orta alanı geçip üst üste pozisyona girmemizi sağladı. 1 gol bulduk ama sayısız pozisyonu değerlendiremeyip, öldürücü darbeyi vuramadığımızda, yapılan basit hatalarla adamları resmen maça ortak ettik. ipini çekmiş blanc'ı biz kurtardık. derken sabri 'sen ölemezsin, biz öldürürüz' der gibi yanıtı 90'da verdi.
maç 3-2'ye gelmeden o pozisyonların affı olmamalıydı. daha ciddi olmalıydık. oyuncu değişikliklerine kadar çok hareketsizdik. çoğu avrupa maçımızda ve ilk yarıda oynadığımız bazı maçlarda gördüğümüz kanat akını, hızlı paslaşma ve verkaçları bu maçta göremedim. herkes yanındakine pas verdikten sonra 'ne yaparsa yapsın' gibilerinden aradan çekiliyordu. durağan oynadık.
tribünler berbattı. skor'a göre taraftarlık olmamalı. tahminen kapalıdaki bir iki topluluk bağırdı, gerisi sustu. ellerinde bir çekirdek eksikti.
takımda bir kadro dolusu eksik var neredeyse. hani bir oraya bir buraya yama yapıyoruz. bu maçtan çıkarılacak iyi sonuca gelirsem; takımdaki bunca eksikik ve durağanlık, teknik direktörün yeni olması, tribünlerdeki ruhsuzluğa rağmen bordeaux'yu eliyorsak hamburg'u bu kadar kasmadan eleriz. tabii o maça daha çok var, yeni gelişmeler oacaktır. ama şimdiden tur müjdesiyle geliyor gibi.*
sevindiğim bir başka olay, kaptanımızın ilk maçında galibiyetle başlamış olmak. kendisinin, takımın ve camia'nın morali, motivasyonu için çok iyi oldu.
halı saha maçı gibiydi.
daha dakika dolmadan yenik duruma düşmemize rağmen maçı ilk yarı bitiminden hemen önce maçı 2-1'e getirmiştik. ikinci yarının başlangıcı gene ilk yarıda olduğu gibi orta saha mücadelesi şeklinde geçerken, blanc iki orta saha oyuncusu geraldo wendel ve abdou traore'yi çıkarıp yerine iki forvet -ferreira vieira jussie, fernando cavenaghi*- alınca resmen ipini çekti. dikkat ettiyseniz, orta saha elemanlarının azlığı bordeaux'nun top tutmasını engellerken, bizim rahatlıkla top kapmamızı, orta alanı geçip üst üste pozisyona girmemizi sağladı. 1 gol bulduk ama sayısız pozisyonu değerlendiremeyip, öldürücü darbeyi vuramadığımızda, yapılan basit hatalarla adamları resmen maça ortak ettik. ipini çekmiş blanc'ı biz kurtardık. derken sabri 'sen ölemezsin, biz öldürürüz' der gibi yanıtı 90'da verdi.
maç 3-2'ye gelmeden o pozisyonların affı olmamalıydı. daha ciddi olmalıydık. oyuncu değişikliklerine kadar çok hareketsizdik. çoğu avrupa maçımızda ve ilk yarıda oynadığımız bazı maçlarda gördüğümüz kanat akını, hızlı paslaşma ve verkaçları bu maçta göremedim. herkes yanındakine pas verdikten sonra 'ne yaparsa yapsın' gibilerinden aradan çekiliyordu. durağan oynadık.
tribünler berbattı. skor'a göre taraftarlık olmamalı. tahminen kapalıdaki bir iki topluluk bağırdı, gerisi sustu. ellerinde bir çekirdek eksikti.
takımda bir kadro dolusu eksik var neredeyse. hani bir oraya bir buraya yama yapıyoruz. bu maçtan çıkarılacak iyi sonuca gelirsem; takımdaki bunca eksikik ve durağanlık, teknik direktörün yeni olması, tribünlerdeki ruhsuzluğa rağmen bordeaux'yu eliyorsak hamburg'u bu kadar kasmadan eleriz. tabii o maça daha çok var, yeni gelişmeler oacaktır. ama şimdiden tur müjdesiyle geliyor gibi.*
sevindiğim bir başka olay, kaptanımızın ilk maçında galibiyetle başlamış olmak. kendisinin, takımın ve camia'nın morali, motivasyonu için çok iyi oldu.
