galatasaray

ne diyorduk hep birlikte ?
giden her sevgilinin ardından hep biz olduk el sallayan...haykırsak duyarlar mı sesimizi ?
duymazlar artık...duymasınlar da zaten...
nedir bizi bu hale getiren ? nasıl dipsiz kuyuların dibini bulduk birlikte?
suçlu futbolcular mı?
teknik direktörler mi?
taraftarlar mı?
yoksa tüm bu güçleri birleştirmesi ve yönetmesi gereken baştaki kişiler mi ?
suçu ona buna atarak, birilerini kurban edip kendine basamak yaparak geldiğin noktada dar ağacını hazırla sayın yönetici. bu saatten sonra o makamda kaldığın her dakika bana, bize bir küfürdür.
sırada kim var ?
yeni bir efsane mi? fazla da kalmadı zaten sayende çevremizde.
biraz yüreğin olsaydı şayet, çıkar taraftarın karşısına ben bu işi beceremedim derdin. bu işi daha iyi yapabilecek biri vardır elbet deyip koltuğunu ona bırakırdın. artık senin adını, eski koltuk sevdalısı politikacıların yanına kazıdım.
biraz yüzün varsa, biraz onur kaldıysa...lütfen git...çünkü eğer gitmezsen bu rica çok daha büyük şeylere gebe!
yine de...yollar uzun, dikenli, taşlı olsa da...dayan galatasaray...