1868
yillardan 2003 olmasi lazim. o zamanlar cocuguz tabi ve hayatimiz okul ve ev arasinda gidip gelmekle geciyordu. bir de galatasaray var tabi. hafta ici, hafta sonu oynanacak maci beklemekle gecerdi. sonra, alinan o galibiyetin sevinciyle hafta ici oynanacak olan sampiyonlar ligi maci beklenirdi... hatirladiniz degil mi o guzel gunleri? 2003-2004 sezonu oncesi avrupada oynanan siradan bir hazirlik maciydi. saci sifira vurulmus bir cocuk topu onune aldi, ceza sahasinin disindan bir sut cekti ve top gol oldu. sonra kamera bu cocugu yakin cekimden gosterdi. hemen fatih terim'in yanina kostu. kanim isindi hemen, bildigin anadolu cocugu, bizden birisiydi, sevimli birisiydi iste. adinin sabri sarioglu oldugunu ogrendim. bir daha da unutmadim o adi.
sabri sarioglu'na kufur etti seyirci, dalga gecti rakip takimlarla birlikte, "zabrii yaaaaa xd" gibi ilkokul duzeyi esprilere maruz kaldi. ama sabri, birgun agzini acip bu gerizekalilara gereken cevabi vermedi. vermesi gerekirken vermedi. ustelik sinirli ve agresif oldugu zamanlarda, kadrodisi kaldiginda bile bir sey soylemedi. sabri'ye laf atacak adam futboldan anlamiyordur. neymis efendim, kendini gelistirmemis. yahu kendini gelistermek ne demek? kendini gelistireceksin de messi mi olacaksin. her futbolcunun bir siniri, potansiyeli vardir. sabri bu sinirlarini zaten zorlamis birisi. gununde oldugu zaman ondan iyisi yok. kotu maclari olmuyor mu? elbette oluyor. tipki son 2 macindaki performansi gibi. ama genel olarak istikrarli bir oyuncudur sabri. senede 50 mac yapacak adamdir. cok fazla sakatlanmaz, sakatlansa bile cabuk iyilesir. mac icinde sakatlanmaktan da kacmaz, her topa girer. gerekirse iki zencinin ustune cikar.
neyse, yil olmus 2011 ve benim hayatim hala okul ve ev arasinda geciyor. bir de galatasaray var tabi her zamanki gibi. 2003'ten farkli seyler de var tabi. hala hafta sonu oynanacak maci bekleyerek geciriyorum hafta icini. ama artik hafta sonu pek fazla galibiyet elde edemiyoruz. dolayisiyla hafta iclerim pek mutlu gecmiyor, butun hafta moralsiz oluyorum. hafta icleri oynanacak sampiyonlar ligi macini da beklemiyorum artik. 4-5 yildir sampiyonlar ligine katilamiyoruz. diger takimlarin sampiyonlar ligi maclarini bile izliyemiyorum artik. o muzigi duymaya dayanamiyorum. sanki birazdan sahaya galatasaray cikip real madrid ile, barcelona ile, liverpool ile oynayacak gibi hissediyorum. bos yere umutlaniyorum. olmuyor be galatasarayim, olmuyor. sensiz hicbir sey cekilmiyor. ama biz seni yine de seviyoruz...
sabri sarioglu'na kufur etti seyirci, dalga gecti rakip takimlarla birlikte, "zabrii yaaaaa xd" gibi ilkokul duzeyi esprilere maruz kaldi. ama sabri, birgun agzini acip bu gerizekalilara gereken cevabi vermedi. vermesi gerekirken vermedi. ustelik sinirli ve agresif oldugu zamanlarda, kadrodisi kaldiginda bile bir sey soylemedi. sabri'ye laf atacak adam futboldan anlamiyordur. neymis efendim, kendini gelistirmemis. yahu kendini gelistermek ne demek? kendini gelistireceksin de messi mi olacaksin. her futbolcunun bir siniri, potansiyeli vardir. sabri bu sinirlarini zaten zorlamis birisi. gununde oldugu zaman ondan iyisi yok. kotu maclari olmuyor mu? elbette oluyor. tipki son 2 macindaki performansi gibi. ama genel olarak istikrarli bir oyuncudur sabri. senede 50 mac yapacak adamdir. cok fazla sakatlanmaz, sakatlansa bile cabuk iyilesir. mac icinde sakatlanmaktan da kacmaz, her topa girer. gerekirse iki zencinin ustune cikar.
neyse, yil olmus 2011 ve benim hayatim hala okul ve ev arasinda geciyor. bir de galatasaray var tabi her zamanki gibi. 2003'ten farkli seyler de var tabi. hala hafta sonu oynanacak maci bekleyerek geciriyorum hafta icini. ama artik hafta sonu pek fazla galibiyet elde edemiyoruz. dolayisiyla hafta iclerim pek mutlu gecmiyor, butun hafta moralsiz oluyorum. hafta icleri oynanacak sampiyonlar ligi macini da beklemiyorum artik. 4-5 yildir sampiyonlar ligine katilamiyoruz. diger takimlarin sampiyonlar ligi maclarini bile izliyemiyorum artik. o muzigi duymaya dayanamiyorum. sanki birazdan sahaya galatasaray cikip real madrid ile, barcelona ile, liverpool ile oynayacak gibi hissediyorum. bos yere umutlaniyorum. olmuyor be galatasarayim, olmuyor. sensiz hicbir sey cekilmiyor. ama biz seni yine de seviyoruz...
