1164
taraftarı olarak artık ona buna saldırıp hıncını çıkaracağına biraz çuvaldızı kendime batırdığım kulübüm.
çok zor zamanlar geçirmiş kulüp; ben çocuktum, annem anlatırdı 14 senelik yılları. sonra bir şampiyon oldu derdi ondan sonra kimse tutamadı. şimdi telefonda galatasaray ne yaptı diye soruyor; arkasından hemen yenildi mi yine, tüh yazıkları olsun onlara diyor. futbol maçı izlemez, sadece galatasaray'ın skoruna bakar. belki bu fenerbahçe'de vardır, belki beşiktaş'tada, bilemiyorum. bildiğim annem bunu yapıyor, onun aşkı ayrı, ayrı bir seviyor bu kulübü. bense, bizse daha farklı.
çok kötü dönemleri oldu ama her seferinde bir hareket vardır taraftarda, takımda. kaptanlarının yaptıklarını duymuyor mu bu taraftar televizyonlarda. belki ehh dersin ama gökmen özdenak çıkıp hikayeleri anlatınca veya youtube'da dalga geçsende turgay şeren çıkıp maç anısını anlatınca bir garip olmuyor mu yüzümüz. kabul edin oluyor. her camia kötü anlar geçirir, bizimki kötüden ziyade yönetimsizlik. yanlış ellerde kulüp ama biz şu an ne yaptık ki? ne yaptı taraftar. hiç kimse bunu görüyor mu?
colin kazımmış, gökhan zan'mış, serdar özkan'mış, meşhur üçlü sarp-ayhan-barış, yok servet. şampiyon olduk ama hep bunlar kapadı bakış açımızı. 3 yıldır kaptan komedisi var bu takımda. bundan büyük sorun var mı? hakan şükür'den sonra ki sorumsuzluğun hesabını hiçbirimiz adam gibi sormadık. çünkü hep kandırıldık bir şekilde. takımdan küsmesin diye, o adamıda küstüren yönetimin ta kendisi; çocuk gibi maça lincoln kaptan çıktı. kendimden çok severim lincoln'u, laf söyletmem. ama ben dahil şak şak alkışladık bunu. belki döner dedik; halbuki bileti çoktan kesilmişti. in haldun we trust diye sevdiğimiz insan, hamburg maçı soyunma odası. bir kişi şunu yazmadı; oturup borges.blog yazdı. kimse düşmedi bu habere.
hadi lincoln'dü diyelim; bu takımın kaptanına darbe geliyor ve hiçbirimiz ilgilenmiyoruz. neden? a new hope; young skywalker...arda turan. yeni maestro o. herkes uyardı, burda kaç kişi yazdı; harcamayalım çocuğu. bir şekilde yine kandık; yönetim şovunu yaptı, biz beckham çakması oyuncuya kavuştuk. ne oldu şimdi mutlumuyuz bu işten. gene sindirdik bir şekilde. gene bağrımıza bastık.
hoca göndermeyen kulüptük sezon ortasında. bir anda bu alışkanlık kazanıldı; hep kandırıldık, hep efsanelerle kandırıldık. mis gibi şampiyon gerets gidiyor; hocaların hocası geliyor. anısı var; o dönemleri izleyen kimse yedirmez kalli'yi. sonra lincoln+kral problemleri; hep sindirilen alkışlayan biz. hiç birimiz uyanmadık o dönemlere. skibbe+bülent korkmaz+ümit davala...sonra rijkaard; flashlar ötesi galatasary, mucize transferler. sonuç; yine efsane hagi.
kazım'mış serdar özkan'mış faso fiso. aceto yazmış; takımsız, sevdasız kaldım diye. ben aceto'ya laf edemem; onun sevgisini tartışacak değilim, taraftar terbiyesini o aşıladı bana; katılmıyorum bu kez kendisine. suçlu onlar kadar biziz sana bu yapılanlarda.
bu krizde geçer, yolumuza devam ederiz. revivo'lar gider, gökhan zan'ı gelir, kazım'ı gider. sen kalırsın geriye bana. annemin sevgisine hayranlığım kalır.
çok zor zamanlar geçirmiş kulüp; ben çocuktum, annem anlatırdı 14 senelik yılları. sonra bir şampiyon oldu derdi ondan sonra kimse tutamadı. şimdi telefonda galatasaray ne yaptı diye soruyor; arkasından hemen yenildi mi yine, tüh yazıkları olsun onlara diyor. futbol maçı izlemez, sadece galatasaray'ın skoruna bakar. belki bu fenerbahçe'de vardır, belki beşiktaş'tada, bilemiyorum. bildiğim annem bunu yapıyor, onun aşkı ayrı, ayrı bir seviyor bu kulübü. bense, bizse daha farklı.
çok kötü dönemleri oldu ama her seferinde bir hareket vardır taraftarda, takımda. kaptanlarının yaptıklarını duymuyor mu bu taraftar televizyonlarda. belki ehh dersin ama gökmen özdenak çıkıp hikayeleri anlatınca veya youtube'da dalga geçsende turgay şeren çıkıp maç anısını anlatınca bir garip olmuyor mu yüzümüz. kabul edin oluyor. her camia kötü anlar geçirir, bizimki kötüden ziyade yönetimsizlik. yanlış ellerde kulüp ama biz şu an ne yaptık ki? ne yaptı taraftar. hiç kimse bunu görüyor mu?
colin kazımmış, gökhan zan'mış, serdar özkan'mış, meşhur üçlü sarp-ayhan-barış, yok servet. şampiyon olduk ama hep bunlar kapadı bakış açımızı. 3 yıldır kaptan komedisi var bu takımda. bundan büyük sorun var mı? hakan şükür'den sonra ki sorumsuzluğun hesabını hiçbirimiz adam gibi sormadık. çünkü hep kandırıldık bir şekilde. takımdan küsmesin diye, o adamıda küstüren yönetimin ta kendisi; çocuk gibi maça lincoln kaptan çıktı. kendimden çok severim lincoln'u, laf söyletmem. ama ben dahil şak şak alkışladık bunu. belki döner dedik; halbuki bileti çoktan kesilmişti. in haldun we trust diye sevdiğimiz insan, hamburg maçı soyunma odası. bir kişi şunu yazmadı; oturup borges.blog yazdı. kimse düşmedi bu habere.
hadi lincoln'dü diyelim; bu takımın kaptanına darbe geliyor ve hiçbirimiz ilgilenmiyoruz. neden? a new hope; young skywalker...arda turan. yeni maestro o. herkes uyardı, burda kaç kişi yazdı; harcamayalım çocuğu. bir şekilde yine kandık; yönetim şovunu yaptı, biz beckham çakması oyuncuya kavuştuk. ne oldu şimdi mutlumuyuz bu işten. gene sindirdik bir şekilde. gene bağrımıza bastık.
hoca göndermeyen kulüptük sezon ortasında. bir anda bu alışkanlık kazanıldı; hep kandırıldık, hep efsanelerle kandırıldık. mis gibi şampiyon gerets gidiyor; hocaların hocası geliyor. anısı var; o dönemleri izleyen kimse yedirmez kalli'yi. sonra lincoln+kral problemleri; hep sindirilen alkışlayan biz. hiç birimiz uyanmadık o dönemlere. skibbe+bülent korkmaz+ümit davala...sonra rijkaard; flashlar ötesi galatasary, mucize transferler. sonuç; yine efsane hagi.
kazım'mış serdar özkan'mış faso fiso. aceto yazmış; takımsız, sevdasız kaldım diye. ben aceto'ya laf edemem; onun sevgisini tartışacak değilim, taraftar terbiyesini o aşıladı bana; katılmıyorum bu kez kendisine. suçlu onlar kadar biziz sana bu yapılanlarda.
bu krizde geçer, yolumuza devam ederiz. revivo'lar gider, gökhan zan'ı gelir, kazım'ı gider. sen kalırsın geriye bana. annemin sevgisine hayranlığım kalır.
