1753
hangi maç olduğunu hatırlamıyorum, bu sezonun ilk maçlarından biriydi. yine eski açıktaki yerimi almış maçı seyrediyorum. diğer yandan oynanan futbolla çileden çıkmış, ana avrat sövüyorum. sonra baktım yanımda 9-10 yaşlarında bir çocuk var. babasıyla gelmiş güzel güzel maçını izliyor. sonra kendi kendime '' sabi sübyan yanımızda, kötü örnek olmayalım '' dedim sustum. ben bir yandan maçı izliyor, diğer yandan da küfür etmemek için kendimi zorlukla tutuyordum ki; ta ki o ana kadar. sabri'nin şutu yine eski açık tribünlerini hedef almış, bense dönüşü olmayan yola çoktan girmiştim. dayanamadım, çok ağır şekilde patladım. tam o sırada o ana kadar sesi soluğu çıkmayan yanımdaki çocuk döndü ve '' abi o sabri yaaa '' dedi. '' ona bari kızma, ne yapsa yeridir '' der gibiydi.
hiç birşey diyemedim. sustum. güldüm.
hiç birşey diyemedim. sustum. güldüm.
