7
galatasaray bu maçla beraber ali sami yen'de süre gelen haftalardır yenilmezilik sersini kaybetmiştir. 2000-2001 sezonu 32. hafta, sami yen'de okan-emre'nin satışına ve fenerbahçe'nin ankaragücü'ne verdiği teşvik primine yenildiğimiz ankaragücü maçından sonra, sami yen'de, 2000-2001 sezonundan gelen 1, 2001-2002 sezonundan gelen 17 ve 2002-2003 sezonundan gelen 7, toplamda 25 maçlık iç saha galibiyet serisi rekoruna beşiktaş deli ibrahim'in golüyle son vermiştir. hakkını verelim, allahın delisi harbi güzel gol atmıştı, eski açık tarafındaki kaleye kapalı tarafındaki ceza sahası çaprasından. ki deli ibrahim'i küçümseyenlerden değil, aksine bir sabrisever olarak ibrahim üzülmez'i takdir edenlerdenim.
çok hastayım. siz diyin 39, ben diyim 40 derece ateşim. ayakta duramıyorum. öyle ki, eve en fazla 20-30 metre uzaklıkta olan bakkala gidip eve dönerken yolda ayılıp bayılıyorum. öyle bir haldeyim, öyle feci ahvalim. istanbul soğuk, çok soğuk. karla karışık yağmur yağıyor, hava durumu bültenleri gerekli olmadıkça dışarı çıkmamayı öneriyor. akşam maç var, galatasaray beşiktaş maçı. evde sıcak yatak, sıcak çorba ve sıcak digitürk, hani gece yarısında yayın yapan pornografik kanalları. yok lan lig tv işte. kim gider maça bu halde. kim gidecek, ben tabii ki..! haa bi son gayret toparlıyorum kendimi, atıyorum mecidiyeköy yollarına. "hava ayaz mı ayaz siyah şort forma beyaz samiyen de ananı ..." neyse çok hastayım getiremiyorum gerisini, öyle bir haldeyim, anlayın işte...
sonuçta o hasta halde öyle-böyle derken gittim geldim. belki inanmayacaksın ama ben o maça ayaklarımla, ruhumla, bedenimle gittim.
ali eren yaptı faulu hasan şaş'a, vermedi penaltıyı kuddusi...
"...ve laik aşk çarpık toplumlaştırır, doğurma ne olur.
sirk deseler tek hırkam var, çatışmada bıraktım
şimdi gidip beckett okuyacağım, beni de seyret tanrım!
öfkemi devletle bir toprağa gömüyorum
aklımsa çamura saplandı saplanacak
şems çeker çıkarır kitabı havuzdan; kuru
hasan şaş, alsana şu tüfeği duvardan benim ellerim ıslak"
deli ibrahim attı 0-1 yenildik...
çok hastayım. siz diyin 39, ben diyim 40 derece ateşim. ayakta duramıyorum. öyle ki, eve en fazla 20-30 metre uzaklıkta olan bakkala gidip eve dönerken yolda ayılıp bayılıyorum. öyle bir haldeyim, öyle feci ahvalim. istanbul soğuk, çok soğuk. karla karışık yağmur yağıyor, hava durumu bültenleri gerekli olmadıkça dışarı çıkmamayı öneriyor. akşam maç var, galatasaray beşiktaş maçı. evde sıcak yatak, sıcak çorba ve sıcak digitürk, hani gece yarısında yayın yapan pornografik kanalları. yok lan lig tv işte. kim gider maça bu halde. kim gidecek, ben tabii ki..! haa bi son gayret toparlıyorum kendimi, atıyorum mecidiyeköy yollarına. "hava ayaz mı ayaz siyah şort forma beyaz samiyen de ananı ..." neyse çok hastayım getiremiyorum gerisini, öyle bir haldeyim, anlayın işte...
sonuçta o hasta halde öyle-böyle derken gittim geldim. belki inanmayacaksın ama ben o maça ayaklarımla, ruhumla, bedenimle gittim.
ali eren yaptı faulu hasan şaş'a, vermedi penaltıyı kuddusi...
"...ve laik aşk çarpık toplumlaştırır, doğurma ne olur.
sirk deseler tek hırkam var, çatışmada bıraktım
şimdi gidip beckett okuyacağım, beni de seyret tanrım!
öfkemi devletle bir toprağa gömüyorum
aklımsa çamura saplandı saplanacak
şems çeker çıkarır kitabı havuzdan; kuru
hasan şaş, alsana şu tüfeği duvardan benim ellerim ıslak"
deli ibrahim attı 0-1 yenildik...
