• 924
    her zaman, her sonuçta arkasında durmaya çalıştığım aşkımdır.

    havaalanından geldim az önce… iş'e, yorgunluğa ya da moral bozukluğuna hiç aldırmadan koştum havaalanına. lviv'den gelen takımımızı taşıyan uçak 3.45'de indi. bir dolu gazeteci aç kurt sürüsü gibi bekliyordu takımı. aralarında dolaşırken formamla, hepsi olay çıkaracağımı ya da protesto edeceğimi düşünüp muhabbet etmeye çalışıyorlardı. takım çıkış kapısında göründüğünde ilk çıkan kaptan oldu. alkışlayarak 'canınız sağolsun kaptanım' dedim. sadece bu kadar… bunu yapmak bana göre benim taraftarlık görevimdi ve ancak bunu yaparak kaldırabilirdim takımımı tekrar ayağa kendimce.

    bu platformda aynı fikirleri taşımadığımız ve hatta bu hareketi yanlış bulacak bir sürü yazar ve okur olacak eminim fakat ben her zaman taraftarlığımı 'galatasaray'ın olduğu her yerde umut vardır' düsturuyla yaşadım, yaşıyorum… ve ben adım gibi eminim ki bu takım sezon sonunda şampiyonluk ipini göğüsleyecektir. işte o zaman bu tek kişilik desteğimle ve kaptanın bana şaşırarak 'eyvallah' deyişiyle daha da gurur duyacağım.
App Store'dan indirin Google Play'den alın