42
çağın realitesi.
ve tabii ki yoğun kitleler halinde galatasaraylı olmaları galatasaray’ın potansiyel gücü.
işte bu yüzden iyi futboldan, sahadan, sportmenlikten, profesyonellikten ayrılmamalıyız. bu aynı zamanda bir eğlence ve şov. çocuklar iyi, neşeli ve güzel şeylerden hoşlanır.
sneijder, icardi, osimhen, gomis, muslera vs..gibi güleryüzlü, yıldız kimlikli ve işini iyi yapan oyuncular bu kadroda hep olmalı.
şu anda türkiyeyi 50 ve 60 yıllarda doğmuş insanlar. ( gayet kötü) yönetiyor. o yıllarda darbe dönemlerinde yanlı basın yönlendirmesiyle (ve de sosyal medya olmadığı için) kitleler popülist etkileşimle fenerli oldu.
ama yönetme sırası, 80 ve 90 yıllara geldiğinde işler tersine dönecek. galatasaray çağı (tabii ki kulübe yolsuzluktan uzak, doğru yönetimlerin gelmesiyle) başlayacak.
galatasaray’ın kurum hafızası vardır, her şeyi
bir kenara yazar. gündemdeki bu rezillikleri organize edenlerden (ki o zaman güçten düşmüş olacaklar) ileride hesap sorulacaktır.
ve tabii ki yoğun kitleler halinde galatasaraylı olmaları galatasaray’ın potansiyel gücü.
işte bu yüzden iyi futboldan, sahadan, sportmenlikten, profesyonellikten ayrılmamalıyız. bu aynı zamanda bir eğlence ve şov. çocuklar iyi, neşeli ve güzel şeylerden hoşlanır.
sneijder, icardi, osimhen, gomis, muslera vs..gibi güleryüzlü, yıldız kimlikli ve işini iyi yapan oyuncular bu kadroda hep olmalı.
şu anda türkiyeyi 50 ve 60 yıllarda doğmuş insanlar. ( gayet kötü) yönetiyor. o yıllarda darbe dönemlerinde yanlı basın yönlendirmesiyle (ve de sosyal medya olmadığı için) kitleler popülist etkileşimle fenerli oldu.
ama yönetme sırası, 80 ve 90 yıllara geldiğinde işler tersine dönecek. galatasaray çağı (tabii ki kulübe yolsuzluktan uzak, doğru yönetimlerin gelmesiyle) başlayacak.
galatasaray’ın kurum hafızası vardır, her şeyi
bir kenara yazar. gündemdeki bu rezillikleri organize edenlerden (ki o zaman güçten düşmüş olacaklar) ileride hesap sorulacaktır.
