12737
tarihi değiştiren adam. galatasaray tarihine, taraftarına, türk futboluna, genç nesle, çocuklara yaptıkları etki anlatmakla bitmez. türk futbolunun seyrini değiştiren adam. bu yazıda sadece rakiplerin bile kimyasını bozmasından, ne kadar kıskanıldığından bahsedeceğim çünkü her şeyden bahsedeceğim entry daha uzun olacak.
önce hagi türk futbolunu avrupa düzeyinde de olmak üzere yukarı çekti. sonra alex türkiye ligini yıllarca darmaduman etti. melolar, drogba'lar, gomezler, carloslar, sow'lar atibalar, quaresmalar, muslera'lar sneijderler geldi, hepsi efsane performanslar sergiledi. ancak hepsi gıptayla izlendi, geçti gitti. hiç kimse kıskançlıktan ölüp bitmedi, hiç kimsenin futbolu ile yaptıkları, fair play içindeki oyunu nefret ettirmedi rakipleri.
icardi ise farklı. icardi türk futbol tarihinin en kıskanılan futbolcusu oldu. müziği çaldı, yeni gelene müzik yapmaya çalıştılar, elini kulağına götürdü, ellerini gözlerine götürmeye çalışıp sevinç peydahlamaya çalıştılar, çocuklara video çektirmek istediler çocukların icardi sevgisini kıskanıp, bize attıkları golde bile nazire yapmak için ellerini kulaklarına götürüyorlardı. her isimli transfere 6 milyon maaş verilmeye başlandı, 20 milyon euro'ya rekor kırıp kazma kazma adamlar getirdiler, 35 yaşında bitmiş forvetleri getirip ilk gün aşık olmak zorunda hissettiler kendilerini, çünkü bizim gerçekten aşkımızı hakeden bir forvetimiz vardı. baktılar iş forvetle fubolcuyla olmayacak, önce getirebilecekleri en pahalı hocayı getirdiler, sonra getirebilecekleri daha pahalı hocayı getirdiler. bir tane golcü geldi, iki tane kulübün mali durumunu darmaduman etti.
başkanlar artık adamın karısının ismini azına almaya başladı, mehmet büyükekşi'nin ona baktığı gibi wanda bakmamıştır falan dendi, fenerbahçe tweet attı icardi'nin kupa kaldırdığı pozunu, şiraze o kadar kaymıştı. twitter videosundan, ne olduğu belli olmayan bir videodan ceza aldırdılar adama.
1-2 maç tökezleyince istisnasız her yerde ''icardi yürüyor,bitti'' diyerek bas bas bağırdılar. icardi çıkıp yine gol atınca esamesini bile okuyamadılar korkudan. çünkü onlar icardi'nin bittiğini tespit etmiyorlar, icardi bitmiş olsun diye dua ediyorlardı. tv'den dinledikleri her aşkın olayım şarkısında hoparlörü patlatmak istiyorlardı sinirden.
icardi sakatlandı ve sezonu kapattı. şimdi hepsi tek bir ağızdan diyorlar ki gs çok şanslı, osimhen tek oynıcak, icardi yürüyordu, eksik oynatıyordu, okan çıkaramıyordu, şimdi gs defansı güçlendirecek, gs'nin lehine olur. aslında onlar bunu tespit etmiyorlar, icardi bitsin, gs'nin lehine olsa da olur, yeterki icardi bitsin istiyorlar. hepsinin bu sakatlığa sevinçten uçtuğunu biliyorum, ama itiraf edemiyorlar.
bizimle olan hikayesini daha sonra uzun uzun anlatırım, ama rakiple olan hikayesinden bahsetmek istedim. ben çok yıldızlar gördüm, hem kendi takımımızda, hem de rakipte izledim, ben hayatımda icardi kadar kıskanılan, tabir caizse g.t yakan, sadece muhteşemliği yüzünden nefret edilen hiçbir futbolcu görmedim.
yarın daha güçlü döner, bizim hikayemiz devam eder. ancak ne olursa olsun değişmeyecek bir şey var. biz icardi'yi ne kadar unutmayacaksak, onlar da en az bizim kadar unutamayacaklar.
önce hagi türk futbolunu avrupa düzeyinde de olmak üzere yukarı çekti. sonra alex türkiye ligini yıllarca darmaduman etti. melolar, drogba'lar, gomezler, carloslar, sow'lar atibalar, quaresmalar, muslera'lar sneijderler geldi, hepsi efsane performanslar sergiledi. ancak hepsi gıptayla izlendi, geçti gitti. hiç kimse kıskançlıktan ölüp bitmedi, hiç kimsenin futbolu ile yaptıkları, fair play içindeki oyunu nefret ettirmedi rakipleri.
icardi ise farklı. icardi türk futbol tarihinin en kıskanılan futbolcusu oldu. müziği çaldı, yeni gelene müzik yapmaya çalıştılar, elini kulağına götürdü, ellerini gözlerine götürmeye çalışıp sevinç peydahlamaya çalıştılar, çocuklara video çektirmek istediler çocukların icardi sevgisini kıskanıp, bize attıkları golde bile nazire yapmak için ellerini kulaklarına götürüyorlardı. her isimli transfere 6 milyon maaş verilmeye başlandı, 20 milyon euro'ya rekor kırıp kazma kazma adamlar getirdiler, 35 yaşında bitmiş forvetleri getirip ilk gün aşık olmak zorunda hissettiler kendilerini, çünkü bizim gerçekten aşkımızı hakeden bir forvetimiz vardı. baktılar iş forvetle fubolcuyla olmayacak, önce getirebilecekleri en pahalı hocayı getirdiler, sonra getirebilecekleri daha pahalı hocayı getirdiler. bir tane golcü geldi, iki tane kulübün mali durumunu darmaduman etti.
başkanlar artık adamın karısının ismini azına almaya başladı, mehmet büyükekşi'nin ona baktığı gibi wanda bakmamıştır falan dendi, fenerbahçe tweet attı icardi'nin kupa kaldırdığı pozunu, şiraze o kadar kaymıştı. twitter videosundan, ne olduğu belli olmayan bir videodan ceza aldırdılar adama.
1-2 maç tökezleyince istisnasız her yerde ''icardi yürüyor,bitti'' diyerek bas bas bağırdılar. icardi çıkıp yine gol atınca esamesini bile okuyamadılar korkudan. çünkü onlar icardi'nin bittiğini tespit etmiyorlar, icardi bitmiş olsun diye dua ediyorlardı. tv'den dinledikleri her aşkın olayım şarkısında hoparlörü patlatmak istiyorlardı sinirden.
icardi sakatlandı ve sezonu kapattı. şimdi hepsi tek bir ağızdan diyorlar ki gs çok şanslı, osimhen tek oynıcak, icardi yürüyordu, eksik oynatıyordu, okan çıkaramıyordu, şimdi gs defansı güçlendirecek, gs'nin lehine olur. aslında onlar bunu tespit etmiyorlar, icardi bitsin, gs'nin lehine olsa da olur, yeterki icardi bitsin istiyorlar. hepsinin bu sakatlığa sevinçten uçtuğunu biliyorum, ama itiraf edemiyorlar.
bizimle olan hikayesini daha sonra uzun uzun anlatırım, ama rakiple olan hikayesinden bahsetmek istedim. ben çok yıldızlar gördüm, hem kendi takımımızda, hem de rakipte izledim, ben hayatımda icardi kadar kıskanılan, tabir caizse g.t yakan, sadece muhteşemliği yüzünden nefret edilen hiçbir futbolcu görmedim.
yarın daha güçlü döner, bizim hikayemiz devam eder. ancak ne olursa olsun değişmeyecek bir şey var. biz icardi'yi ne kadar unutmayacaksak, onlar da en az bizim kadar unutamayacaklar.
