112
vay arkadaş ne kadar steril bir dünyada yaşıyormuşuz da haberimiz yokmuş dememize vesile olmuştur. kız arkadaşıyla ilgili uluslararası ve genel-geçer bir yorum ekseninde ben dahil birleşen bazı yazarlara öyle güzel "had bildirilmiş" ki, eyvah eyvah... ben bu başlık altındaki yazarların yarısının, selçuk ve kız arkadaşının resmini görünce "oha !" dediğini ama buradaki durumu görünce de kontra yazabilmek uğruna kalem değiştirdiğini iddia ediyorum. evet, evet yarısı. diğer yarısı da kişisel görüşünü ifade ediyor ve saygı duyuyorum.
"paranın satın alabileceği şeyler de vardır." yorumunu hiçbir şekilde tasvip etmiyorum o ayrı. lakin benim demek istediğim noktayı bu lafla bir tutan varsa o da gitsin bir hava alsın gelsin. aradaki 7 fark oyunlarını da hiç bitiremiyordur zaten kendileri.
kadınların beğeni ve onaylama kriterleriyle, erkeklerin kriterleri aynı olsaydı bütün dünyada hep birbirinin aynısı ama farklı cinsiyetlisi olan çiftler görürdük. televizyon açmanıza gerek yok, şehrinizde şöyle bir tur attığınızda bile gördüğünüz "zorlu eşleşmeleri" kader, kısfmet diye algılıyorsanız karışmam da kafayı arada sırada o kumdan çıkarmak icap eder derim. nefes falan lazım şeyler çünkü, tutamazsınız çok fazla.
zaten türk toplumu ölçeğinde sıkışıp kalan analiz ziyadesiyle yetersizdir. biz çikolata renkli şarkıcıların "money is the power, power is the money" dizeleriyle yetişmiş bir nesiliz. olay bizim şarklı ve köy kökenli ataerkil toplumumuzun çok daha ötesindedir. yetemeyiz.
hadi, yerim dünyasını kendimize bakalım, diyelim. bizim toplumumuzda kız; ciddi düşündüğü adamı annesine çıtlattığında ilk olarak "ne iş yapıyor, maaşı iyi mi? " diye sorulmaz mı? isviçre alplerinde yaşıyorsanız özür dilerim, ben haksızım.
bir kızla yeni tanıştığınızda kızın ilk sorularından birisi "ne iş yapıyorsun ?" değilse, ya da bugüne kadar hiçbir kızla konuşmadıysanız ben tekrar özür dilerim, epeyce haksızım.
bu böyledir arkadaş. kızların kriterleri arasında senin cüzdanın da yer alır. boya posa bakarlar, karakterine bakarlar eyvallah. ama cüzdanı ince bir şövalye ile flört edecek kız sayısı , "mıhh ben bunla çıkmam" diyenlere oranla gayet cüzidir. istersen buradan uyandırayım "beyaz atlı prens" bile ekonomik gücünü eksik etmemiştir. zamanında o beyaz at, günümüzün porsche'si idi. he tabi bir de adam zaten prens.
ben şimdi buna "güvence arayışı" derim. ama sen kalkıp da "dünyanın en eski mesleğine" atıf yaptığımı düşünürsen o senin yaratıcılığın ve hayalgücün.
en tekdüze, en klişe, en masumane alışkanlık ve deyişlere bile özne olmuş bu ekonomik gücün etkisini kalkıp da yok saymak için ciddi ciddi kontra yazmaya yeminli olmuş olmak lazım. katılmazsın ayrı konu, dozajı beğenmezsin ayrı konu. sana ne kardeşim dersin ayrı konu, eyvallahım var. ama ilk elden çakar ve "yok öyle birşey" dersen, umarım bir gün "varmış ulan" demezsin şişenin dibini kadehine dökerken. (burası da yazanların yarısı için geçerli tabii)
iki satır yorum yazdık diye çok güzel sıfatlar(!) kullanan yazarların da alacağı olsun. alacak mı? bak yine, bak yine...
"paranın satın alabileceği şeyler de vardır." yorumunu hiçbir şekilde tasvip etmiyorum o ayrı. lakin benim demek istediğim noktayı bu lafla bir tutan varsa o da gitsin bir hava alsın gelsin. aradaki 7 fark oyunlarını da hiç bitiremiyordur zaten kendileri.
kadınların beğeni ve onaylama kriterleriyle, erkeklerin kriterleri aynı olsaydı bütün dünyada hep birbirinin aynısı ama farklı cinsiyetlisi olan çiftler görürdük. televizyon açmanıza gerek yok, şehrinizde şöyle bir tur attığınızda bile gördüğünüz "zorlu eşleşmeleri" kader, kısfmet diye algılıyorsanız karışmam da kafayı arada sırada o kumdan çıkarmak icap eder derim. nefes falan lazım şeyler çünkü, tutamazsınız çok fazla.
zaten türk toplumu ölçeğinde sıkışıp kalan analiz ziyadesiyle yetersizdir. biz çikolata renkli şarkıcıların "money is the power, power is the money" dizeleriyle yetişmiş bir nesiliz. olay bizim şarklı ve köy kökenli ataerkil toplumumuzun çok daha ötesindedir. yetemeyiz.
hadi, yerim dünyasını kendimize bakalım, diyelim. bizim toplumumuzda kız; ciddi düşündüğü adamı annesine çıtlattığında ilk olarak "ne iş yapıyor, maaşı iyi mi? " diye sorulmaz mı? isviçre alplerinde yaşıyorsanız özür dilerim, ben haksızım.
bir kızla yeni tanıştığınızda kızın ilk sorularından birisi "ne iş yapıyorsun ?" değilse, ya da bugüne kadar hiçbir kızla konuşmadıysanız ben tekrar özür dilerim, epeyce haksızım.
bu böyledir arkadaş. kızların kriterleri arasında senin cüzdanın da yer alır. boya posa bakarlar, karakterine bakarlar eyvallah. ama cüzdanı ince bir şövalye ile flört edecek kız sayısı , "mıhh ben bunla çıkmam" diyenlere oranla gayet cüzidir. istersen buradan uyandırayım "beyaz atlı prens" bile ekonomik gücünü eksik etmemiştir. zamanında o beyaz at, günümüzün porsche'si idi. he tabi bir de adam zaten prens.
ben şimdi buna "güvence arayışı" derim. ama sen kalkıp da "dünyanın en eski mesleğine" atıf yaptığımı düşünürsen o senin yaratıcılığın ve hayalgücün.
en tekdüze, en klişe, en masumane alışkanlık ve deyişlere bile özne olmuş bu ekonomik gücün etkisini kalkıp da yok saymak için ciddi ciddi kontra yazmaya yeminli olmuş olmak lazım. katılmazsın ayrı konu, dozajı beğenmezsin ayrı konu. sana ne kardeşim dersin ayrı konu, eyvallahım var. ama ilk elden çakar ve "yok öyle birşey" dersen, umarım bir gün "varmış ulan" demezsin şişenin dibini kadehine dökerken. (burası da yazanların yarısı için geçerli tabii)
iki satır yorum yazdık diye çok güzel sıfatlar(!) kullanan yazarların da alacağı olsun. alacak mı? bak yine, bak yine...
