1950
“atatürk metodolojisinde ‘duygu’ya yer yoktur. laboratuvara girmiş bir bilim adamı, tüpteki oksijenle, hidrojen arasında nasıl bir ayırım yapmaz, birinden birini kendisine daha yakın görmezse, sosyal bilimin laboratuvarına giren bir devlet adamı da doğru bir sonuca varabilmek için, tüm duygularından sıyrılmak zorundadır. atatürk, işte bunu başarabiliyordu.’’ celal bayar (atatürk'ün metodolojisi ve günümüz) istanbul: kervan yayınları/ 1954
