7751
aslında bu entryi başka bir başlığa yazıyordum ama yazdıkça başlıkla alakasız yeri gittiğini farkettim.
son günlerde fenerbahçe takımı seri galibiyetler alınca bizim taraftarın biraz panik olduğunu gördüm ve bu entry girmeye karar verdim.
fenerbahçe’nin tüm motivasyonu 2023-2024 sezonunu şampiyon olarak bitirmek üzerine.
yanlış anlaşılmasın tabii ki kulübümüz de aynı şeyi istiyor ama takım yapılarına bakarsanız ne demek istediğimi net anlarsınız.
sadece cengiz ünder transferi bile olayın saçmalığını gösteriyor.
sırf türk oyuncu diye 15 milyon euro bonservis ve 3’e yakın da maaş verdiler.
halbuki mental olarak azıcık toparlandığında irfan can kahveci de aynı işi yapmaya başladı.
beşiktaş’ın tek motivasyonu bizimle uğraşmak.
şampiyon olmak gibi bir niyetleri yok zaten.
türk futbolunda iki büyük takım olacak gibi gözükse de aslında tek takım olmaya doğru devam ediyoruz.
biz sportif başarıyı düşünürken aynı zamanda başarısızlık halinde (şampiyon olamama) onun da planlarını yapmış vaziyetteyiz.
sponsorluklarımız ve diğer gelirlerimiz suni değil.
bir kuruma veya kişiye bağlı değiliz. dursun başkan yarın bıraktığında ne olacak diye düşünmeyiz.
takımımızın yaş ortalaması düşük ve kritik mevkilerde uzun vadeli düşünebiliyoruz.
en klas iki futbolcumuz da 30 yaşında. 38 ve 35 değil.
kiralık futbolcularımızın bir çoğu takımlarında güzel süreler alıyorlar.
yani demek istediğim bir plan dahilinde ilerliyoruz.
en önemli ve farkı açacağımız kısım olan kulübün yaptığı projeler henüz hayata geçmedi.
sportif olarak zaten iyiyiz, tek amaç bu sezon da şampiyon olmamızın önüne geçilmesi.
çünkü bu sezonu da alırsak büyük bir kırılma yaşanacak ve iş bayern olmaya doğru gidecek.
biz stresi az olan tarafız ve şimdilik sessizce devam ediyoruz.
7’de 7 yapmalarına rağmen bu kadar çığırtkanlık yapma sebepleri daha oturmayan takımımıza rağmen enselerinde olmamız.
dün dusan tadic’in açıklamaları bile ne demek istediğimi anlatıyor.
bu stresi yönetebilecek bir taraftar ve yönetime sahip değiller.
tabii ki bu sezon için heyecanlanabiliriz ama uzun vadede galatasaray’ın önü çok ama çok açık.
son günlerde fenerbahçe takımı seri galibiyetler alınca bizim taraftarın biraz panik olduğunu gördüm ve bu entry girmeye karar verdim.
fenerbahçe’nin tüm motivasyonu 2023-2024 sezonunu şampiyon olarak bitirmek üzerine.
yanlış anlaşılmasın tabii ki kulübümüz de aynı şeyi istiyor ama takım yapılarına bakarsanız ne demek istediğimi net anlarsınız.
sadece cengiz ünder transferi bile olayın saçmalığını gösteriyor.
sırf türk oyuncu diye 15 milyon euro bonservis ve 3’e yakın da maaş verdiler.
halbuki mental olarak azıcık toparlandığında irfan can kahveci de aynı işi yapmaya başladı.
beşiktaş’ın tek motivasyonu bizimle uğraşmak.
şampiyon olmak gibi bir niyetleri yok zaten.
türk futbolunda iki büyük takım olacak gibi gözükse de aslında tek takım olmaya doğru devam ediyoruz.
biz sportif başarıyı düşünürken aynı zamanda başarısızlık halinde (şampiyon olamama) onun da planlarını yapmış vaziyetteyiz.
sponsorluklarımız ve diğer gelirlerimiz suni değil.
bir kuruma veya kişiye bağlı değiliz. dursun başkan yarın bıraktığında ne olacak diye düşünmeyiz.
takımımızın yaş ortalaması düşük ve kritik mevkilerde uzun vadeli düşünebiliyoruz.
en klas iki futbolcumuz da 30 yaşında. 38 ve 35 değil.
kiralık futbolcularımızın bir çoğu takımlarında güzel süreler alıyorlar.
yani demek istediğim bir plan dahilinde ilerliyoruz.
en önemli ve farkı açacağımız kısım olan kulübün yaptığı projeler henüz hayata geçmedi.
sportif olarak zaten iyiyiz, tek amaç bu sezon da şampiyon olmamızın önüne geçilmesi.
çünkü bu sezonu da alırsak büyük bir kırılma yaşanacak ve iş bayern olmaya doğru gidecek.
biz stresi az olan tarafız ve şimdilik sessizce devam ediyoruz.
7’de 7 yapmalarına rağmen bu kadar çığırtkanlık yapma sebepleri daha oturmayan takımımıza rağmen enselerinde olmamız.
dün dusan tadic’in açıklamaları bile ne demek istediğimi anlatıyor.
bu stresi yönetebilecek bir taraftar ve yönetime sahip değiller.
tabii ki bu sezon için heyecanlanabiliriz ama uzun vadede galatasaray’ın önü çok ama çok açık.
