880
90%'ı üzerinde taşıdıkları galatasaray futbolcusu gömleğiyle 16-21 yaşları arası dönemde florya'nın ve istanbul'un kaymağını yiyen, güzelliklerinden faydalanan bir kitle. son 15 senedir bu böyle. 10%'luk hakikaten yetenekli ve hedefleri olan kitle ya galatasaray'dan da yukarılara çıkıyor, ya galatasaray seviyesinde tutunuyor, ya da en azından galatasaray'dan ayrılıp kendisine süper ligde veya bir alt ligde bir kariyer oluşturuyor. ama bu 10%'lık dilim için geçerli. geri kalan 90%'lık kesimin dışa yansımasını görmek isteyen özgür baran aksaka'ya bakabilir. metehan baltacı'nın en azından bir seviye edinmek adına manisaspor'a gitmeyi kabul ettiği dönemde, özgür paşa istanbul'da kalmayı tercih etti. mükemmel bir performans sergilediği sıfır dakikalık süper lig kariyeriyle şampiyonluk madalyası aldı. galatasaray altyapısındaki futbolcuların hedefi bu işte, hava atabilecek bir şeylere zorlanmadan sahip olmak. kim şimdi istanbul'u bırakıp manisa'ya gidecek? küçüçük şehir, florya'da bir sürü mekan varken ne yapacaksın orada?
2000'li başarıya ve paraya kolay yoldan ulaşma hevesine sahip jenerasyondan zaten benim hiçbir umudum yok, bu jenerasyonun ürünlerinden oluşan altyapıdan nasıl olsun? tavsiyem, sözlükte de çok bir beklentinin olmaması üzerine. üzülürsünüz.
2000'li başarıya ve paraya kolay yoldan ulaşma hevesine sahip jenerasyondan zaten benim hiçbir umudum yok, bu jenerasyonun ürünlerinden oluşan altyapıdan nasıl olsun? tavsiyem, sözlükte de çok bir beklentinin olmaması üzerine. üzülürsünüz.
