5867
toksik takımın toksik taraftarı. ali şen'in başkanlığa geçişinden bu yana burunlarının boktan çıkmamasının temel sebebi, ali şen'in 7 senedir şampiyonluk göremeyen camiayı silkelemek için yarattığı "biz en büyük camiayız" rüzgarına saplanıp kalmalarıdır.
ali şen'in elde puroyla maç izleyen, maç sonu şampanyayla kutlama yapan, dünya şampiyonu hocayı getirip onun ülkesinde osuruktan da olsa maçlara çıkartan değişik bir yaklaşımı vardı. 1989'dan beri beşiktaş ve galatasaray şampiyonluğu izlemekten bir hal olmuş fenerbahçe'nin kökünden silkelenmeden tekrar şampiyon olamayacağına kanaat getirmiş ve iki takımın somut başarıları karşısında taraftarına hayal satmıştır.
her ne kadar o sezon başarıya ulaşsa da hemen arkasından kafalarına yıldırım gibi inen birinci fatih terim dönemi sonrası mecburen bu hayal satma işine devam edilmiştir. işte o tatlı hayale saplanan fenerbahçe taraftarını 30 yıldır uyandırmak mümkün olmamıştır.
yarattığı "büyük fenerbahçe" imajına ek olarak hıncal uluç ve ömer çavuşoğlu'nun ekran atışmalarından ibaret olan ezeli rekabetin saha dışı boyutunu bugün olduğu yere getiren yolun ilk taşlarını döşeyen abimizdir ali koç. bunda tabi hemen arkasından gelen süper galatasaray'ın etkisi olsa da, biraz kulüp çokça medya yönlendirmesiyle bu toksik yaklaşım tarzı iyiden iyiye bunları esir almıştır.
2006 yılında başlayan allah fenerbahçe gerginliği falan hikaye. bunların 30 senedir bu halde olmasının temel sebebi bu toksik davranış biçimleridir. herkes bize karşı diye gerinmeleri, rakipleri kutlamak yerine bok atma refleksi, sahiplendikleri sporcuları bile takım sevgisi değil ezeli rakibe sataşma potansiyeli üzerinden sahiplenmeleri...
bu gerginliği, bu hırsları, bu egoları bir kenara bırakmadan doğru düzgün başarıyı bırak huzur bulmaları bile imkansız...
ali şen'in elde puroyla maç izleyen, maç sonu şampanyayla kutlama yapan, dünya şampiyonu hocayı getirip onun ülkesinde osuruktan da olsa maçlara çıkartan değişik bir yaklaşımı vardı. 1989'dan beri beşiktaş ve galatasaray şampiyonluğu izlemekten bir hal olmuş fenerbahçe'nin kökünden silkelenmeden tekrar şampiyon olamayacağına kanaat getirmiş ve iki takımın somut başarıları karşısında taraftarına hayal satmıştır.
her ne kadar o sezon başarıya ulaşsa da hemen arkasından kafalarına yıldırım gibi inen birinci fatih terim dönemi sonrası mecburen bu hayal satma işine devam edilmiştir. işte o tatlı hayale saplanan fenerbahçe taraftarını 30 yıldır uyandırmak mümkün olmamıştır.
yarattığı "büyük fenerbahçe" imajına ek olarak hıncal uluç ve ömer çavuşoğlu'nun ekran atışmalarından ibaret olan ezeli rekabetin saha dışı boyutunu bugün olduğu yere getiren yolun ilk taşlarını döşeyen abimizdir ali koç. bunda tabi hemen arkasından gelen süper galatasaray'ın etkisi olsa da, biraz kulüp çokça medya yönlendirmesiyle bu toksik yaklaşım tarzı iyiden iyiye bunları esir almıştır.
2006 yılında başlayan allah fenerbahçe gerginliği falan hikaye. bunların 30 senedir bu halde olmasının temel sebebi bu toksik davranış biçimleridir. herkes bize karşı diye gerinmeleri, rakipleri kutlamak yerine bok atma refleksi, sahiplendikleri sporcuları bile takım sevgisi değil ezeli rakibe sataşma potansiyeli üzerinden sahiplenmeleri...
bu gerginliği, bu hırsları, bu egoları bir kenara bırakmadan doğru düzgün başarıyı bırak huzur bulmaları bile imkansız...
