401
maalesef hayatımızı depremden önce ve depremden sonra şeklinde ikiye bölen katastrofik bir olgu. sabaha karşı öyle bir dehşetti ki yaşadığımız, aylardır korkudan evlerimize giremiyoruz hala. sigarayı bırakan bir çok insan tekrardan sigaraya başladı. eşim de dahil bir çok insan ağır travmalar yaşadı haftalarca. anksiyete ve kaygı bozukluğu var burada hepimizde. bir çok insan kaçtı gitti başka şehirlere. ezbere bildiğimiz, doğup büyüdüğümüz mahallelerin enkazlarından geçerken bazen hangi sokakta olduğumuzu bilemiyoruz, kayboluyoruz. hatta ben televizyon izlerken insanların evlerinin her hangi bir yerinde aralarında geçen diyaloglarında bile aklımda bu insanların korkmadan nasıl o evde sohbet edebildiği geliyor, ya deprem olursa diyorum.
