4179
severdim. 2014-2015 sezonunda hamza hamzaoğlu yerine yollarımız kendisiyle kesişseydi, galatasaray'a önemli hizmetlerde bulunmuş bir teknik direktörümüz de olabilirdi. beşiktaş'ın iki şampiyonluğu hiç yaşanmaz, galatasaray'ın da 2015-2018 arası yaşadığı karanılık dönem vuku bulmazdı. ama iki gün önceki maç üzerinden kendisini kahramanlaştırmanın anlamı yok. sergio topa basmak yerine gelişine abanıp topu taca vursa, skor 1-1 devam ediyor olurdu. o taç atışı esnasında berkan ve midtsjö oyuna girer ve zaten yorgunluktan geberen beşiktaş'ın baskısı çok rahat durdurulurdu. torreira'nın yanına iki tane enerjik oyuncuyu koyabilseydik, görürdüm ben 60.dakikadan sonra gedson'u, salih'i. oyunu 1-1'de tutabilseydik, bir sonraki muhtemel hamle olan zaniolo ve barış ile fişi de çekerdik. kazanır dönerdik. mevzu bu kadar basitti. şenol güneş taktiksel bir işe imza atmadı, beşiktaş yorgunluktan teslim bayrağını çekmesine dakikalar kala son bir gayretle saldırırken golü buldu. 2-1'den sonra da var güçleriyle direndiler, başka bir şey yok. biz değişiklikleri doğru zamanda yapabilseydik veya dediğim gibi sergio topu sırf değişiklikler yapılabilsin diye rastgele taca vursaydı; beşiktaş'ın maçı 3-1 kaybetmesinin ihtimali, 3-1 kazanmasının ihtimalinden çok daha fazlaydı. şenol güneş de sadece izlemekle yetinirdi, zaten kazanırken de daha fazlasını yapmadı. kendisini büyük bir karakter olarak görmenin veya "winner" olduğunu düşünmenin bir gereği yok.
