114
hayat öyle garip, öyle acımasız ki. kendime sözüm vardı, yazar olduğum gün, başlığına uğrayacak ve sözlük hayatıma onunla başlayacaktım. bugün benim için fazla kötü ve tatsız bir gün, bir yanda kısa süreli bir borç yığını içinde olmam bir yanda gece uykusuz kalmam derken sözlükten yazar olduğuma dair bir bildirim aldım. sevinç, neşe, keder hepsi karmakarışık ama muhammed kardeşimi unutmadım. bildirim geldiği gibi aklıma önce muhammed sonra kendi dertlerim geldi, bu dünya öyle kısa ki ne benim borçlarım, ne benim derdim tasam şu melek kardeşimin yanında hiçbir anlam ifade etmiyor. güzel uyu canım kardeşim, biz seni unutmayacağız.
