39
daha 7-8 ay kadar önce arkadaşımın düğününe gittiğimde inanılmaz bir düşünce değişimi yaşamıştım. genel geçer kabul hesabı ben türkiye’nin farklı düşüncelere en saygılı, en yaşanabilecek şehrinin izmir olduğunu zannederdim.
antakya beni resmen göt etmişti. bu kadar kozmopolit ve farklı düşüncelere, inançlara saygısı olan bir memleketi hiç beklemiyordum. inanılmaz keyif almıştım, o kadar uzatmak istemiştim ki o süreyi.
şimdi televizyonda yıkıntıları görüyorum. arkadaşımla gezerken, bak bu taşlar taaa roma devrinden kalma demişti bazı yollar için. annemi arayıp anlatmıştım, anne düşünebiliyor musun, o taşların üstünde kimler yürümüş, nasıl kültürler geçmiş üstünden diye.
şimdi televizyonda yıkıntıları görüyorum. camiler, kiliseler… güzel güzel şarap evleri, kare şeklinde yapılmış, ikinci katının ortasında kare şeklinde bir boşluk olan ve insanların rakı içip eğlendiği harika bir mekan.
şimdi yıkıntıları görüyorum, aklıma geliyor. içim acıyor. o kadar güzel düşünceli insanların birilerinin asker korkusu, ben bilirimciliği yüzünden aramızdan ayrılışı, bodom, öyle güzel bi tarihin yok oluşu… of ki of…
antakya beni resmen göt etmişti. bu kadar kozmopolit ve farklı düşüncelere, inançlara saygısı olan bir memleketi hiç beklemiyordum. inanılmaz keyif almıştım, o kadar uzatmak istemiştim ki o süreyi.
şimdi televizyonda yıkıntıları görüyorum. arkadaşımla gezerken, bak bu taşlar taaa roma devrinden kalma demişti bazı yollar için. annemi arayıp anlatmıştım, anne düşünebiliyor musun, o taşların üstünde kimler yürümüş, nasıl kültürler geçmiş üstünden diye.
şimdi televizyonda yıkıntıları görüyorum. camiler, kiliseler… güzel güzel şarap evleri, kare şeklinde yapılmış, ikinci katının ortasında kare şeklinde bir boşluk olan ve insanların rakı içip eğlendiği harika bir mekan.
şimdi yıkıntıları görüyorum, aklıma geliyor. içim acıyor. o kadar güzel düşünceli insanların birilerinin asker korkusu, ben bilirimciliği yüzünden aramızdan ayrılışı, bodom, öyle güzel bi tarihin yok oluşu… of ki of…
