7437
yalan yok, seçerek sevmedim. seçerek sevilir mi ondan da çok emin değilim. hagi doksanların ikinci yarısında fenerbahçe forması giyiyor olsa şu an "28 şampiyonluk" diyen bir fenerli olurdum çok yüksek ihtimalle. hagi'yle başlayan sevgi başarılarla kuvvetlendi ama galatasaray'ı tanıdıkça kök saldı.
yani nişantaşı'ndaki güzel türkçe konuşan teyzelere kremli elleriyle gecenin ayazında koli bantlatan, köylü teyzelere "yorganınızı neyinizi gönderdim yavrularım" diye video çektirten, lan her şeyi geçtim galatasaraylıları volkan demirel'e hüngür hüngür ağlatan tuhaf günlerden geçiyoruz da şu günlerde galatasaray fonda, fazla dikkat çekmeden, "ben de bunu yapıyorum" diye bas bas bağırmadan, öyle normal, öyle her zaman bunu yapıyormuş gibi öyle klas hareket ediyor ki tüylerim diken diken oluyor düşündükçe. o organizasyon becerisiyle, o muazzam görgülülüğüyle, tarihinin en büyük transferlerinden birini profesyonelliği de ihmal etmeden ama günün gündemine öyle güzel uydurarak, çoğu devasa kurumun becermekte geç kaldığı işleri tıkır tıkır becererek davrandı ki galatasaray; bir kulübe aidiyet duymayı çok saçma bir şey olmaktan çıkartan şeyler böyle günlerde tebarüz ediyormuş, bir kez daha anladım.
hakkını helal et gaassaray, arada çok kızıyoruz. "bana ne lan, ne halin varsa gör" diyoruz, öyle kıyıdan köşeden gizliden takip edip üzülüp seviniyoruz. ama pamuk ipliği kadar bile olsa varsa sana bir aidiyet bağım, iliklerime kadar gurur duyuyorum sana ait ve mensup olmaktan. seni de başkalarıyla kıyaslamaya, "biz bunları yaparken onlar" demeye gerek duymadan olduğun halinle, olanca asaletinle çok seviyorum. var ol.
yani nişantaşı'ndaki güzel türkçe konuşan teyzelere kremli elleriyle gecenin ayazında koli bantlatan, köylü teyzelere "yorganınızı neyinizi gönderdim yavrularım" diye video çektirten, lan her şeyi geçtim galatasaraylıları volkan demirel'e hüngür hüngür ağlatan tuhaf günlerden geçiyoruz da şu günlerde galatasaray fonda, fazla dikkat çekmeden, "ben de bunu yapıyorum" diye bas bas bağırmadan, öyle normal, öyle her zaman bunu yapıyormuş gibi öyle klas hareket ediyor ki tüylerim diken diken oluyor düşündükçe. o organizasyon becerisiyle, o muazzam görgülülüğüyle, tarihinin en büyük transferlerinden birini profesyonelliği de ihmal etmeden ama günün gündemine öyle güzel uydurarak, çoğu devasa kurumun becermekte geç kaldığı işleri tıkır tıkır becererek davrandı ki galatasaray; bir kulübe aidiyet duymayı çok saçma bir şey olmaktan çıkartan şeyler böyle günlerde tebarüz ediyormuş, bir kez daha anladım.
hakkını helal et gaassaray, arada çok kızıyoruz. "bana ne lan, ne halin varsa gör" diyoruz, öyle kıyıdan köşeden gizliden takip edip üzülüp seviniyoruz. ama pamuk ipliği kadar bile olsa varsa sana bir aidiyet bağım, iliklerime kadar gurur duyuyorum sana ait ve mensup olmaktan. seni de başkalarıyla kıyaslamaya, "biz bunları yaparken onlar" demeye gerek duymadan olduğun halinle, olanca asaletinle çok seviyorum. var ol.
