176
kısa, orta veya uzun vadede başına gelecek olumlu/olumsuz her şeyi hakeden bir şehirdir.
bugün çalıştığım iş yerinde benden daha yetkili iki kişi ile tesadüf ettim (dün görüşememiştik). sevdiğim insanlardır üstelik. biri trabzonsporlu, diğeri beşiktaşlı bu kişiler. trabzonsporlu olan elimi sıkıp, galibiyetten ötürü beni tebrik etti. beşiktaşlı olan "galatasaray herkese koyup geçti, kaç oldu şimdi 2. ile puan farkı?" diye sordu. istanbul'un merkezinde, uluslararası bir kurumda bu sabah geçen bir sohbeti anlatıyorum. deprem sonrası bir araya ilk kez gelen 3 kişi ve konuşulan konu futbol. konunun içerisinde övgü alan takım galatasaray, benim taraftarı olduğum takım ama ne futbol ne galatasaray benim o sırada milyonda bir dahi umrumda değil. ben futbolun f'sine girmeyip, sadece trabzonsporlu olanın eli havada kalmasın diye elini sıkıp konuyu depreme ve deprem sonrası olanlara getirince; "doğru, bu zaman da futbol konuşulmaz" deyip biraz olsun türkiye'nin asıl önemli konularından konuşmaya başladılar benimle.
demem o ki acı ateş düştüğü yeri yakıyor. istanbul'da olana bitene hassasiyet gösteren yüz binler var ise, hassasiyet göstermeyen de maalesef en az bir o kadar insan mevcut. marmara bölgesinde 11 tane il var. yaşanan felaketin marmara'da olduğunu ve marmara'nın 10 ilini etkilediğini bir düşünün. ortada türkiye diye bir şey kalmazdı. ama insanımız maalesef "şöyle olduğunu bir düşünün" senaryosundan fazla bir anlam çıkartamıyor kendisine. gereken dersleri alamıyor. "yaa evet, doğru" şeklinde mırıldanıp konuya nitelikli vakit ayırdığı süre taş çatlasın 5 dakika bazılarının (büyük çoğunluğun). 6.dakikada 5 şubat 2023 akşamında kalan gündemlere geri dönebiliyor herkes bu şehirde. futbol, iş, maaşlar, projeler, siyaset vs. istanbul en başta istanbul halkının umrunda değil. siyasetçisinin, mühendisinin, müteahhitinin nasıl olsun? istanbul halkı istanbul'u bir şehir olarak önemseyip, yaşadığı ve para kazandığı şehri gönülden sevmediği sürece, başına gelecek musibetlerin biri numaralı sorumlusudur benim gözümde. diğerleri sıralamada sonra gelir.
bugün çalıştığım iş yerinde benden daha yetkili iki kişi ile tesadüf ettim (dün görüşememiştik). sevdiğim insanlardır üstelik. biri trabzonsporlu, diğeri beşiktaşlı bu kişiler. trabzonsporlu olan elimi sıkıp, galibiyetten ötürü beni tebrik etti. beşiktaşlı olan "galatasaray herkese koyup geçti, kaç oldu şimdi 2. ile puan farkı?" diye sordu. istanbul'un merkezinde, uluslararası bir kurumda bu sabah geçen bir sohbeti anlatıyorum. deprem sonrası bir araya ilk kez gelen 3 kişi ve konuşulan konu futbol. konunun içerisinde övgü alan takım galatasaray, benim taraftarı olduğum takım ama ne futbol ne galatasaray benim o sırada milyonda bir dahi umrumda değil. ben futbolun f'sine girmeyip, sadece trabzonsporlu olanın eli havada kalmasın diye elini sıkıp konuyu depreme ve deprem sonrası olanlara getirince; "doğru, bu zaman da futbol konuşulmaz" deyip biraz olsun türkiye'nin asıl önemli konularından konuşmaya başladılar benimle.
demem o ki acı ateş düştüğü yeri yakıyor. istanbul'da olana bitene hassasiyet gösteren yüz binler var ise, hassasiyet göstermeyen de maalesef en az bir o kadar insan mevcut. marmara bölgesinde 11 tane il var. yaşanan felaketin marmara'da olduğunu ve marmara'nın 10 ilini etkilediğini bir düşünün. ortada türkiye diye bir şey kalmazdı. ama insanımız maalesef "şöyle olduğunu bir düşünün" senaryosundan fazla bir anlam çıkartamıyor kendisine. gereken dersleri alamıyor. "yaa evet, doğru" şeklinde mırıldanıp konuya nitelikli vakit ayırdığı süre taş çatlasın 5 dakika bazılarının (büyük çoğunluğun). 6.dakikada 5 şubat 2023 akşamında kalan gündemlere geri dönebiliyor herkes bu şehirde. futbol, iş, maaşlar, projeler, siyaset vs. istanbul en başta istanbul halkının umrunda değil. siyasetçisinin, mühendisinin, müteahhitinin nasıl olsun? istanbul halkı istanbul'u bir şehir olarak önemseyip, yaşadığı ve para kazandığı şehri gönülden sevmediği sürece, başına gelecek musibetlerin biri numaralı sorumlusudur benim gözümde. diğerleri sıralamada sonra gelir.
