58
merkez üssünde yaşadığım depremin tarihi.
bizim için tam anlamıyla korku filmi gibi olmuştu. evimiz ağır hasar almıştı ama yıkılmamıştı. evden dışarı çıkamamıştık çünkü kapı kilitlenmişti ve açılmıyordu. dışarı da toz bulutları, karanlık ve çığlıktan başka bir şey yoktu. artçı depremler oluyor ve olacaktı ama biz hasarlı evden çıkamıyorduk. yardım falan da gelmiyordu. zaten sesimizi duyanlar da bizim apartmana girmeye korkuyor geçip gidiyordu. adeta ölüm bekleyişinin içindeydik. tan vakti geldiğinde asıl acı tablo ortaya çıktı. bizim bölge enkazlar içindeydi. insanlar kıyameti yaşamıştı resmen.
6 şubat 2023 depreminde aynı bizim durumu yaşayan, hasarlı evlerinden kapı kilitlendiği için çıkamayan ve yardım diliyen onlarca kişinin tweetini gördüm. çok üzücü. insanın içi parçalınıyor :(
yitip giden onca hayat, aile...
99 depreminden yaklaşık 24 yıl geçti ama değişen pek bir şey yok. aynı acı senaryo, aynı yıkım, bir türlü ders almıyoruz. birinci sınıf malzeme, deprem yönetmeliğine uygun denilen yeni evler bile yıkılıyor. ne desem artık bilemiyorum. büyük rezalet.
istanbul depremini de aynı şekilde izlemek istemiyorum ben ya. radikal bir şeyler yapılmalı artık. insan hayatının bu kadar ucuz olmasını kabul edemiyorum. türkiye'de birçok yerin ağır deprem bölgesi olduğunu bildiğimiz halde deniz kumundan ev yapmaya devam mı? kalitesiz malzemelere devam mı? kentsel dönüşüme ve doğru denetime önem vermemeye devam mı? takdiri ilahi demeye devam mı? çok yazık!
maalesef artık sözcüklerin kifayetsiz kaldığı yerdeyiz.
hayatını kaybeden herkesin ruhu şad olsun. yaralılara da acil şifalar diliyorum.
bizim için tam anlamıyla korku filmi gibi olmuştu. evimiz ağır hasar almıştı ama yıkılmamıştı. evden dışarı çıkamamıştık çünkü kapı kilitlenmişti ve açılmıyordu. dışarı da toz bulutları, karanlık ve çığlıktan başka bir şey yoktu. artçı depremler oluyor ve olacaktı ama biz hasarlı evden çıkamıyorduk. yardım falan da gelmiyordu. zaten sesimizi duyanlar da bizim apartmana girmeye korkuyor geçip gidiyordu. adeta ölüm bekleyişinin içindeydik. tan vakti geldiğinde asıl acı tablo ortaya çıktı. bizim bölge enkazlar içindeydi. insanlar kıyameti yaşamıştı resmen.
6 şubat 2023 depreminde aynı bizim durumu yaşayan, hasarlı evlerinden kapı kilitlendiği için çıkamayan ve yardım diliyen onlarca kişinin tweetini gördüm. çok üzücü. insanın içi parçalınıyor :(
yitip giden onca hayat, aile...
99 depreminden yaklaşık 24 yıl geçti ama değişen pek bir şey yok. aynı acı senaryo, aynı yıkım, bir türlü ders almıyoruz. birinci sınıf malzeme, deprem yönetmeliğine uygun denilen yeni evler bile yıkılıyor. ne desem artık bilemiyorum. büyük rezalet.
istanbul depremini de aynı şekilde izlemek istemiyorum ben ya. radikal bir şeyler yapılmalı artık. insan hayatının bu kadar ucuz olmasını kabul edemiyorum. türkiye'de birçok yerin ağır deprem bölgesi olduğunu bildiğimiz halde deniz kumundan ev yapmaya devam mı? kalitesiz malzemelere devam mı? kentsel dönüşüme ve doğru denetime önem vermemeye devam mı? takdiri ilahi demeye devam mı? çok yazık!
maalesef artık sözcüklerin kifayetsiz kaldığı yerdeyiz.
hayatını kaybeden herkesin ruhu şad olsun. yaralılara da acil şifalar diliyorum.
