76
zaman ve mekan ayırt etmeksizin engel olamadığım biçimde; kendi kendine kafamın içinde sürekli oynayan maç. nasıl desem kafamdaki sahneler hep farklı; bazen mertens'in kaybettiği top, ani bir atakla serginho'ya geliyor sacha boeyi rakibini yakalamak için geriye koşarken görüyorum devamı yok; bazen gomis 87de pis burun yapıştırıyor gol mü emin olamıyorum. ama sürekli kafamda bu maçı oynuyorum. şöyle 9 maçlık üst üste galibiyet serilerine, güzel deplasman karnelerine o kadar yabancıyız ki; büyüsü bozulacak stresi herkesin psikolojisini bozdu anladığım kadarıyla.
