749
27 mart 2010 beşiktaş eskişehirspor maçında rıza hocanın atılan gollere neden sevinmediği sual edilirken, burada kendi takımı bize gol atınca neden sevindiği tartışılan geçmişteki kaptanımız, günümüzün teknik adamıdır.
belki bir anlık cereyan etmiş, bir ruh patlamasını samimiyetsizlik göstergesi olarak görmemek gerekir bence. sonuçta bülent hoca zamanında o gençlerbirliği maçını kazanırken kendi hayatı adına büyük bir basamak atladığını düşünüyordu. kimse bu pencereden bakmıyor. kendi adına takım çalıştırıyor, türkiye'nin en iyisini yeniyor belki ölçüsüz belki kırıcı bir sevinç gösterisinde bulunuyor. bunu bülent korkmaz'ın kimseye anlatmak açıklamak zorunda olmadığını bilmek lazım. bana kalırsa da kendi adına sevinmiştir o an bülent. galatasaray'ı nasıl yendik dediğini hiç zannetmiyorum.
çünkü ben buraya geldiğinde gözlerinin içinin nasıl parladığını gördüm, o heyecandan yerinde duramamasını hissettim. sahaya çıkan oyuncularla beraber kenarda bir maç da kendisinin yaptığını hep birlikte gördük. ha doğrusu bu muydu tartışılır. ama samimiyetini tartışmak yersiz bence. yarı sezon boyunca harcanacağını bile bile görevi kabul etmesi de belki kendince o gol sevincinin diyetidir. ne dersiniz?
bir de büyük, küçük hakanların bel altına nasıl vurduklarını görelim. en azından bülent o kolu saklamayacak kadar delikanlıydı.
belki bir anlık cereyan etmiş, bir ruh patlamasını samimiyetsizlik göstergesi olarak görmemek gerekir bence. sonuçta bülent hoca zamanında o gençlerbirliği maçını kazanırken kendi hayatı adına büyük bir basamak atladığını düşünüyordu. kimse bu pencereden bakmıyor. kendi adına takım çalıştırıyor, türkiye'nin en iyisini yeniyor belki ölçüsüz belki kırıcı bir sevinç gösterisinde bulunuyor. bunu bülent korkmaz'ın kimseye anlatmak açıklamak zorunda olmadığını bilmek lazım. bana kalırsa da kendi adına sevinmiştir o an bülent. galatasaray'ı nasıl yendik dediğini hiç zannetmiyorum.
çünkü ben buraya geldiğinde gözlerinin içinin nasıl parladığını gördüm, o heyecandan yerinde duramamasını hissettim. sahaya çıkan oyuncularla beraber kenarda bir maç da kendisinin yaptığını hep birlikte gördük. ha doğrusu bu muydu tartışılır. ama samimiyetini tartışmak yersiz bence. yarı sezon boyunca harcanacağını bile bile görevi kabul etmesi de belki kendince o gol sevincinin diyetidir. ne dersiniz?
bir de büyük, küçük hakanların bel altına nasıl vurduklarını görelim. en azından bülent o kolu saklamayacak kadar delikanlıydı.
