• 1786
    bunu daha önce söylemiş miydim hatırlamıyorum da, bazen ikinci dünya savaşıyla ilgili bir video izlerken filan aklıma gelir, insan o dönemde mesela bir alman subayı olsa, savaştan sağ çıksa, düşmana da tesadüf esir düşmemiş olsa her şey sakin olduktan sonra nasıl yaşardı? o hergün bombaların patladığı sokaklardan nasıl yürürdü mesela? evine girerken karşısına bir düşman askeri çıkmasını bekler miydi? insanların o sakin yaşadığı hayata nasıl ayak uydururdu?

    bugün çok kötü bir gün. uzun zamandır üzülmediğim kadar üzülüp belki de hiç olmadığı kadar gözyaşına sahip oldum. sonra da aklıma geldi. (ara: özhan canaydın) yapıp sözlüğe bir sormak istedim. çıkan sonuçlar günlük yaşamımızda bir gün pişman olacağımız şeyleri yaparken nasıl hiç de geleceği düşünmediğimizin göstergesi. bugün özhan canaydın'ı kaybettik, kimi daha yeni buldu onu. bugün vefatından önce kendisini düşman belleyenlerin düşmanı ortadan kayboldu. hadi o nefret gitti, gitmese bile vicdanımızı burada rahat ettirmeye çalıştık, peki bu izler nasıl silinecek? peki yarın öbürgün * sabri için yaptıklarımızdan pişman olduğumuz zaman bugünün izlerini nasıl sileriz acaba?

    yoksa yorgan gitti de hala bu kavga bitmedi mi?
App Store'dan indirin Google Play'den alın