1349
kulüp ve federasyon yönetim anlayışı değişmediği sürece düzelmeyecek olan futbol.
sadece bizim için değil, tüm kulüpler için geçerli. bi kere büyük kulüplerde, hani bu işe para harcayan, başarı getirebilecek kulüplerde artık başkanlık makamı, yöneticilik falan tamamen popülizm noktası. geliyorsun, diyorsun ki ben işte galatasaray’ı dünya kulübü yapacağım diyorsun, sonrasını hiç düşünmeden kulübün olmayan parasını borçlana borçlana yaşlı, yıldız transferi falan yapıyorsun, sonra da olmayınca çekip gidiyorsun. ne bir cezası var, ne geri ödemesi. kendi popülizmini yapıp gidiyorsun.
mesela kulübün en değerli futbolcularından birini değerinden ucuza elden çıkarıyorsun, gelen parayı asla geri dönüşü olmayacak iki üç adama gömünce kralsın. bak bi şey de yapmadın ha, kulübün malını satıp kulübün parasıyla futbolcu aldın. arkada ne bi futbol aklı var ne bi şey. plansız, programsız, geleceği düşünmeden iş yapıyorsun.
avrupa’da, özellikle ingiltere’de falan kulüplerin, federasyonların bu kadar güçlenmesinin sebebi genel olarak sahiplik anlayışına geçilmesi. elbette gönül işi olarak kalsa daha iyi ama, bu kadar büyük bi endüstride gönlünü kullanarak kapitalle yarışmak çok mümkün olmuyor haliyle. kulübün sahibi olunca adamın niyeti tüm maçları kazanarak şampiyon olunca toplam kazandığın paranın 2 milyon euro falan olduğu ligde 5 milyon euro maaşla yıldız getirmek olmuyor haliyle, bu işi nasıl en karlı hale getirebilirim, sportif başarıyla diye bakıp onun planını kuruyor falan. şirket yönetiyor yani.
bizdeki bu popülizm bitmediği sürece türk futbolunun bi yere gitme şansı yok. artık 3 sene de değil, senede bir yönetim değiştiriyoruz ve her gelen yeni yönetim milyonlarca euro yatırım yapılmış bi önceki senede yapılan yatırımı tek kalemde silip atıyor. geçmiş olsun.
sadece bizim için değil, tüm kulüpler için geçerli. bi kere büyük kulüplerde, hani bu işe para harcayan, başarı getirebilecek kulüplerde artık başkanlık makamı, yöneticilik falan tamamen popülizm noktası. geliyorsun, diyorsun ki ben işte galatasaray’ı dünya kulübü yapacağım diyorsun, sonrasını hiç düşünmeden kulübün olmayan parasını borçlana borçlana yaşlı, yıldız transferi falan yapıyorsun, sonra da olmayınca çekip gidiyorsun. ne bir cezası var, ne geri ödemesi. kendi popülizmini yapıp gidiyorsun.
mesela kulübün en değerli futbolcularından birini değerinden ucuza elden çıkarıyorsun, gelen parayı asla geri dönüşü olmayacak iki üç adama gömünce kralsın. bak bi şey de yapmadın ha, kulübün malını satıp kulübün parasıyla futbolcu aldın. arkada ne bi futbol aklı var ne bi şey. plansız, programsız, geleceği düşünmeden iş yapıyorsun.
avrupa’da, özellikle ingiltere’de falan kulüplerin, federasyonların bu kadar güçlenmesinin sebebi genel olarak sahiplik anlayışına geçilmesi. elbette gönül işi olarak kalsa daha iyi ama, bu kadar büyük bi endüstride gönlünü kullanarak kapitalle yarışmak çok mümkün olmuyor haliyle. kulübün sahibi olunca adamın niyeti tüm maçları kazanarak şampiyon olunca toplam kazandığın paranın 2 milyon euro falan olduğu ligde 5 milyon euro maaşla yıldız getirmek olmuyor haliyle, bu işi nasıl en karlı hale getirebilirim, sportif başarıyla diye bakıp onun planını kuruyor falan. şirket yönetiyor yani.
bizdeki bu popülizm bitmediği sürece türk futbolunun bi yere gitme şansı yok. artık 3 sene de değil, senede bir yönetim değiştiriyoruz ve her gelen yeni yönetim milyonlarca euro yatırım yapılmış bi önceki senede yapılan yatırımı tek kalemde silip atıyor. geçmiş olsun.
