6111
futboldaki atletizm takıntısı uğruna harcanan futbolcu tipinin son olduğu kadar belki de* en mükemmel örneklerinden biri. 2020'li yılları yaşadığımız günümüzün dünya çapındaki en "maestro" futbolcularında bile hagi'nin ortalama hatta kendi standartlarına göre kötü oynadığı bir gündeki kadar oyun hakimiyetine rastlamak mümkün değildir. bunun bir yönü bu yetenekte futbolcuların azalması ise diğer yönü de oyunun hakikaten atletizm tarafına kaymış olmasıdır.
17 mayıs bir şampiyonluğun hikayesi belgeslindeki meşhur göt oturur kafa düşünür röportajında "futbol şimdi çok çabuk, çok az zaman var" demişti üstad. o yıllarda "çabuk" futbol aslında 2020'lerde geldiğimiz noktanın emekleme dönemleriydi. tek mevkide çok iyi futbolcular yerine iki hatta üç mevkiye yetişen futbolcuların ön plana çıkmaya başladığı, düşük profilli takımların yetenek ile yapamadığını bıkmadan usanmadan sürdürdükleri pres ile kovaladığı yıllardı. birinci fatih terim dönemindeki galatasaray da hem birkaç mevkiye yetişebilen oyuncularla, hem de maç boyu bıkmadan yaptığı presle bu trendi yakalayıp uefa kupası'na kadar uzanmayı başarmıştı.
aradan geçen 20 yılda futbolcular daha da çabuklaşırken futbolun kendisi, özellikle topun kaleye gidişi anlamında ziyadesiyle yavaşladı. belki de bu duruma futbolcuların haddinden fazla çabuklaşması sebep oldu. ancak o zamanlar muazzam oyun görüşüyle çıkardığı pasları olanca mütevaziliğiyle "20 sene çalışıyor otomatiz var" diye tarif eden hagi'nin, günümüz futbolunda ne yapabileceği de ayrı bir merak konusu aslında. örneğin "koşmuyor" denen hagi'nin, hakikaten de top ayağında tıngır mıngır gidiyor gibi görünürken tek bir ayak/bilek hareketiyle 20-30 metre ileriye fırladığı onlarca pozisyonu bugünün "çabuk" futbolcularına karşı tekrarlamak ne kadar mümkün olabilirdi? neredeyse rakip yarı sahaya geçtiği anda doğrudan gol tehdidi olan bir futbolcu, günümüzün sıkışık "üst seviye" futbolunda ne kadar şut şansı bulabilirdi?
tüm bunlar gerçek cevabı asla bulunamayacak olan sorular...
ancak şu bir gerçek ki bu topraklardan bir daha böyle bir "commandante" geçmeyecek. hatta belki dünya futbolu da çok büyük bir tersine dönüşüm geçirmezse artık böyle futbolcular çıkarmayacak, çıkarsa bile dünya çapında yükselemeyecek...
iyi ki havaalanında meksika uçağına binmekten vazgeçip de rotayı istanbul'a çevirdin, en güzel anılarımızın mimarı...
17 mayıs bir şampiyonluğun hikayesi belgeslindeki meşhur göt oturur kafa düşünür röportajında "futbol şimdi çok çabuk, çok az zaman var" demişti üstad. o yıllarda "çabuk" futbol aslında 2020'lerde geldiğimiz noktanın emekleme dönemleriydi. tek mevkide çok iyi futbolcular yerine iki hatta üç mevkiye yetişen futbolcuların ön plana çıkmaya başladığı, düşük profilli takımların yetenek ile yapamadığını bıkmadan usanmadan sürdürdükleri pres ile kovaladığı yıllardı. birinci fatih terim dönemindeki galatasaray da hem birkaç mevkiye yetişebilen oyuncularla, hem de maç boyu bıkmadan yaptığı presle bu trendi yakalayıp uefa kupası'na kadar uzanmayı başarmıştı.
aradan geçen 20 yılda futbolcular daha da çabuklaşırken futbolun kendisi, özellikle topun kaleye gidişi anlamında ziyadesiyle yavaşladı. belki de bu duruma futbolcuların haddinden fazla çabuklaşması sebep oldu. ancak o zamanlar muazzam oyun görüşüyle çıkardığı pasları olanca mütevaziliğiyle "20 sene çalışıyor otomatiz var" diye tarif eden hagi'nin, günümüz futbolunda ne yapabileceği de ayrı bir merak konusu aslında. örneğin "koşmuyor" denen hagi'nin, hakikaten de top ayağında tıngır mıngır gidiyor gibi görünürken tek bir ayak/bilek hareketiyle 20-30 metre ileriye fırladığı onlarca pozisyonu bugünün "çabuk" futbolcularına karşı tekrarlamak ne kadar mümkün olabilirdi? neredeyse rakip yarı sahaya geçtiği anda doğrudan gol tehdidi olan bir futbolcu, günümüzün sıkışık "üst seviye" futbolunda ne kadar şut şansı bulabilirdi?
tüm bunlar gerçek cevabı asla bulunamayacak olan sorular...
ancak şu bir gerçek ki bu topraklardan bir daha böyle bir "commandante" geçmeyecek. hatta belki dünya futbolu da çok büyük bir tersine dönüşüm geçirmezse artık böyle futbolcular çıkarmayacak, çıkarsa bile dünya çapında yükselemeyecek...
iyi ki havaalanında meksika uçağına binmekten vazgeçip de rotayı istanbul'a çevirdin, en güzel anılarımızın mimarı...
