• 723
    yıl 1992 ya da 1993, ukdeyi bana bizzat veren peder bey kişisi de tam hatırlamamaktadır. özel not, yılların çok sağlam galatasaraylısıdır kendisi. günlük yaşamında ege bölgesinde ikamet eden perez ailesi baba kişisinin bir işi nedeniyle ailecek istanbul'a gelirler. yaz günüdür. iş halledilir 4-5 gün geçer ve dönüş yoluna çıkılır. yolda baba kişisinin geçmişten beri iyi bildiği bir mekanda yemek için mola verilir. tüm aile içeri girmek için kapıya geldiğinde, o günlerde 5-6 yaşlarında olan perez kişisi kapıda durur ve..

    perez - ben buraya girmem
    babası - neden oğlum buranın şusu çok güzel busu çok güzel, bak yemek.
    p- kapıda sarkan iplerdeki boncuklar sarı lacivert, ben burda yemek yemem.
    b- oğlum saçmalama, denk gelmiş işte.
    p- hayır ben burda yemek yemem, fenerli burası.
    peder beyi tanıyan mekanın sahibi gelir.
    ms- aslan parçası fener galatasaray ne farkeder kardeş onlar gel hadi.
    p- hayır kardeş değil, gelmem ben yemem burda.

    çocukluk işte, yemin edince o boncukları değiştireceğine ikna oldum. bilmiyorum sonucu, umarım değiştirmiştir.

    biz onun kadar güzel ifade edemedik hissettiklerimizi. o milyonlara sevdirdi sarı-kırmızıyı.

    "bence, galatasaraylılık din gibi, mezhep gibi yerleşmiş köklü bir inançtır. galatasaray işte bunun icin tercih edilir ve bunun icin her zaman galatasaraylılığımla gurur duyarım" metin oktay
App Store'dan indirin Google Play'den alın