2749
galatasaray taraftarının “elinde oyuncak olma” döngüsüne girmiş galatasaray futbol takımı oyuncusudur.
bu döngü 6 evreden oluşur;
1. bugüne kadar beklentisi olan bir takım ya da yarışmada forma giymemiş futbolcuyu galatasaray kadrosunda gördüğünde neden forma adaletinin kendisine gelmediği konusunda sızlanır.
2. bu oyuncunun biraz süre bulması sonrasında maçın bitmiş dakikalarında oyuna girdiği anlardan “performans” videosu hazırlar, paylaşır. bu 2 dakikalık videolara yükselir.
3. bu futbolcunun performansı biraz iyiyse ya da kadroda geniş delikler mevzu bahisse oyuncu, ilk 11’de forma şansı bulmaya başlar ve taraftar “sonunda, olması gereken buydu, ben demiştim” nidaları atar.
4. futbolcu potansiyelinin maximumuna eriştiği için daha fazla üstüne çıkamaz ve çıkamadıkça taraftar ufak ufak eleştirmeye başlar. eksik yanları göze batmaya başlar. bunları dile getirirken “haydi aslanım” sözleri dile gelir.
5. futbolcu artık, yüzü de eskidiği için, kolaylıkla eleştirilebilir haldedir. eleştirilerin dozu artar. medya futbolcuya duyulan ilgiliyi ve taraftar arasındaki ratingini farkettikçe özel hayatıyla ilgili haberler gündeme daha çok gelmeye başlar. sansasyonel bir iki haber ile beraber eleştiriler daha da sivrileşir.
6. futbolcunun “vasatlığı” zaten potansiyeliyle alakalı olduğu için daha fazla performans gösteremeyen oyuncu yavaş yavaş lince varan eleştirilere maruz kalır. ve artık galatasaray forması gitmeyi hak etmiyordur. zannedilir ki kendi suçudur.
iki güncel örnek;
(bkz: kerem aktürkoğlu) (bkz: taylan antalyalı)
gelecekten iki örnek;
(bkz: barış alper yılmaz), (bkz: halil dervişoğlu)
ben bu futbolcuların hiç birinin kötü olduğunu düşünmüyorum ancak yüklenen anlamlar kadar da yetenekli değiller. potansiyelini aşması gereken bu futbolcuların omuzlarına aşırı yük bindirip sonrasında kaldıramadıkları konusundan eleştirmek hiç de adil değil.
taylan gibi futbolcular değerlidir. onları değerli kılan potansiyellerini zorlayarak galatasaray forması giymeyi göze almaları, forma savaşına girmeleridir. bu noktada potansiyellerini aşmaları ise zaman, mekan ve çevresel etmenlerle alakalı. hocası, takım arkadaşı, takımın o dönemki projeksiyonu vs… bu projeksiyonda taraftar destek olmayı bırakmaz ise görecektir ki bu futbolcular gelişimini maksimize etmeye devam edecektir.
galatasaray tüm futbolculardan büyüktür. taraftarı da galatasaray’a yakıştığı gibi akil davranmalıdır.
bu döngü 6 evreden oluşur;
1. bugüne kadar beklentisi olan bir takım ya da yarışmada forma giymemiş futbolcuyu galatasaray kadrosunda gördüğünde neden forma adaletinin kendisine gelmediği konusunda sızlanır.
2. bu oyuncunun biraz süre bulması sonrasında maçın bitmiş dakikalarında oyuna girdiği anlardan “performans” videosu hazırlar, paylaşır. bu 2 dakikalık videolara yükselir.
3. bu futbolcunun performansı biraz iyiyse ya da kadroda geniş delikler mevzu bahisse oyuncu, ilk 11’de forma şansı bulmaya başlar ve taraftar “sonunda, olması gereken buydu, ben demiştim” nidaları atar.
4. futbolcu potansiyelinin maximumuna eriştiği için daha fazla üstüne çıkamaz ve çıkamadıkça taraftar ufak ufak eleştirmeye başlar. eksik yanları göze batmaya başlar. bunları dile getirirken “haydi aslanım” sözleri dile gelir.
5. futbolcu artık, yüzü de eskidiği için, kolaylıkla eleştirilebilir haldedir. eleştirilerin dozu artar. medya futbolcuya duyulan ilgiliyi ve taraftar arasındaki ratingini farkettikçe özel hayatıyla ilgili haberler gündeme daha çok gelmeye başlar. sansasyonel bir iki haber ile beraber eleştiriler daha da sivrileşir.
6. futbolcunun “vasatlığı” zaten potansiyeliyle alakalı olduğu için daha fazla performans gösteremeyen oyuncu yavaş yavaş lince varan eleştirilere maruz kalır. ve artık galatasaray forması gitmeyi hak etmiyordur. zannedilir ki kendi suçudur.
iki güncel örnek;
(bkz: kerem aktürkoğlu) (bkz: taylan antalyalı)
gelecekten iki örnek;
(bkz: barış alper yılmaz), (bkz: halil dervişoğlu)
ben bu futbolcuların hiç birinin kötü olduğunu düşünmüyorum ancak yüklenen anlamlar kadar da yetenekli değiller. potansiyelini aşması gereken bu futbolcuların omuzlarına aşırı yük bindirip sonrasında kaldıramadıkları konusundan eleştirmek hiç de adil değil.
taylan gibi futbolcular değerlidir. onları değerli kılan potansiyellerini zorlayarak galatasaray forması giymeyi göze almaları, forma savaşına girmeleridir. bu noktada potansiyellerini aşmaları ise zaman, mekan ve çevresel etmenlerle alakalı. hocası, takım arkadaşı, takımın o dönemki projeksiyonu vs… bu projeksiyonda taraftar destek olmayı bırakmaz ise görecektir ki bu futbolcular gelişimini maksimize etmeye devam edecektir.
galatasaray tüm futbolculardan büyüktür. taraftarı da galatasaray’a yakıştığı gibi akil davranmalıdır.
