86
gün itibarı ile 23. yılını doldurmuş olan platform. portatif tribünlü ahmet cömert'te, ya da perdeleri indirilmiş abdi ipekçi'de oynanan ve bazen trt bazen de atv'de yayınlanan maçlarda ekrana gelince gözüme çarpardı o meşhur pankartı. kendi adıma galatasaray basketbol taraftarı yolculuğum jason robert koch'un fenerbahçe'yi tek başına paraladığı efsanevi maçla başlamıştı. 26 mart 2005 galatasaray fenerbahçe kadın basketbol maçı sonrası küme düşen takımın hüngür hüngür ağladığı kareleri haberlerde görünce de sıradanın ötesine geçmişti. o maçların üzerinden bile neredeyse 17-18 yıl geçmiş.
başlarda basketboldan çok da anlamadığım için* foruma ara ara bakar ve geçerdim. ama o basketbol sevgisine, ilgisine ve bilgisine hep bir hayranlık duyardım. bugün gelinen noktada "sen şube hakkında nasıl bu kadar çok şey biliyorsun anlayamıyorum" sorusunu duymuşluğu var bu kulakların. mesafelerden ötürü o özendiğimiz abiler gibi her maça gidemesek de herhangi bir ekran başında maç kaçırmıyorum. senede duruma göre bir-iki maça gidip "ya sen manyak mısın o kadar yoldan gelinir mi" sorularıyla o garip hissiyatı kovalıyorum*.
hatta ve hatta bu platform adına yazılar yazma, fikir beyan etme şansı buluyorum yaklaşık bir yıldır.
yaklaşık 20 yılı geriye doğru bir sarıp bakınca hakikaten inanılmaz mutlu eden bir şey beni...
emeği geçen herkese selam olsun, galatasaray basketbolu var olsun...
başlarda basketboldan çok da anlamadığım için* foruma ara ara bakar ve geçerdim. ama o basketbol sevgisine, ilgisine ve bilgisine hep bir hayranlık duyardım. bugün gelinen noktada "sen şube hakkında nasıl bu kadar çok şey biliyorsun anlayamıyorum" sorusunu duymuşluğu var bu kulakların. mesafelerden ötürü o özendiğimiz abiler gibi her maça gidemesek de herhangi bir ekran başında maç kaçırmıyorum. senede duruma göre bir-iki maça gidip "ya sen manyak mısın o kadar yoldan gelinir mi" sorularıyla o garip hissiyatı kovalıyorum*.
hatta ve hatta bu platform adına yazılar yazma, fikir beyan etme şansı buluyorum yaklaşık bir yıldır.
yaklaşık 20 yılı geriye doğru bir sarıp bakınca hakikaten inanılmaz mutlu eden bir şey beni...
emeği geçen herkese selam olsun, galatasaray basketbolu var olsun...