türkiye

yakın geleceğe dair bir umudumun kalmadığı canım ülkemiz. artık o kadar çekilmez bir hale geldi ki durumlar, bazen düşünmekten çıldıracak duruma getirtiyor insanı. bir devlet düşünün ki, tek gelir kaynağı milletinin cebindeki fazla üç kuruşu nasıl alırım olsun. bundan 1 sene önce eşimin ve benim maaşımla borçlarımızı ödeyip az da olsa geçinebiliyorken, şimdi maaşlarımıza yeni yılda zam yapılmasına rağmen artık gelirler giderleri karşılayamamakta. etrafımda kime sorsam, kiminle konuşsam aynı durumda. ama yetkili makamda oturanlara sorsanız ülkemiz uçuyor, kıskanılıyor. hadi be oradan, çocuklar bile kanmaz artık bu laflara der insan. artık bizi salak yerine koymaya da başladırlar. öğünlerimizi falan hesaplıyorlar, bu kadar yerseniz daha kolay geçinirsiniz falan diye.

başka bir örnekte vermek istiyorum. bu duruma özellikle çok üzüldüm. geçen gün öyle bir baktım otel fiyatlarına. hayır gidebileceğimizden de değil yani. arada alamayacağım halde ev ve araba fiyatlarına da bakıyorum. antalya da 5 yıldızlı bir otel, 4 gece 5 gün herşey dahil 11.000 tl. sonra dedim ki başka ülke üzerinden bakayım. almanya da bir tur şirketinin web sitesinden aynı otel, aynı şartlar, aynı tarihler için otel fiyatı 6.000 tl ye geliyor. benim ülkemin insanına, benim ülkemde yapılan ayrımcılığa bakarmısınız. o kadar çok verilebilecek örnekler var ki hepsini burada yazacak olsak satırlar yetmez. bu verdiğim örnek belki de en basit olanıdır.

işte bu yüzden bu ülke adına hiçbir umudum kalmadı.