112
geçen yil vizyona giren filmin babami kaybetmemizin acisi ile radarimdan kaçmi$ti. bir kaç hafta önce filmini ailecek çoluk çocuk izleme firstamizi oldu. hatta o filmden sonra bir kaç hafta boyunca sürekli eypio'nun film için seslendirdigi soundtrack'i çaldi evde. çocuklar gerçek bir kahraman görmü$tü. büyük oglan en küçük karde$ini kaldirarak halter antrenmanlari yapmaya ba$ladi falan. benim için çok ayri bir yeri vardi naim süleymanoglu'nun. o da bizim gibi bulgaristan topraklarinda dogan bir türk evladi idi. rahmetli dedemler 1930'larda göçe zorlanmi$lardi, yoksa ter ederlermiydi vatanlarini. hatta büyük halalarimdan 1-2 tanesi türkiye'de yapamami$lar. sebebi ise türkiye'de kendi irklari tarafindan horlanmalar. pis muhacirleri, fakir muhacirler hakaretlerine dayanamami$lar, tekrar geri dönmü$ler. bu hakaretleri türklerden duymak agir gelmi$ onlara. neyse, konuyu çok fazla saptirmayalim.
bugün naim'in 3. ölüm yildönümü. mekani cennet olsun. biz onu hep iyi hatirlayacagiz. görü$ürlerse, babamla bir güre$ tutsunlar. el enseye dikkat etsin, babamin eli agirdir..
biraktim geldim, evimi geride, adimi aldilar, kan kari$ti terime..
demi$ti anam bana, buzda olsan erime..
kaldirdim dünyayi, dertlerimin yerine..
bugün naim'in 3. ölüm yildönümü. mekani cennet olsun. biz onu hep iyi hatirlayacagiz. görü$ürlerse, babamla bir güre$ tutsunlar. el enseye dikkat etsin, babamin eli agirdir..
biraktim geldim, evimi geride, adimi aldilar, kan kari$ti terime..
demi$ti anam bana, buzda olsan erime..
kaldirdim dünyayi, dertlerimin yerine..
