21
bir gecede bitirdim. kitap gibi değil de sevdiğimiz birinin öldükten sonra geride kalanlara bıraktığı bir mektup gibi hissettirdi bana. sanki onun sesindenmiş gibi hüzünlü bir şekilde okudum. şu sıkıcı karantina günlerinde bulunmaz nimet oldu benim için. başka bir yazarın da dediği gibi tüm galatasaray altyapısına okutulmalı. kulüp nerelerden nereye gelmiş, ne zorluklar çekilmiş, nasıl takım olmayı başarmışlar? günümüz sporcularının kulübün yakın tarihini bilmesi, aidiyet duygusunu aşılamak için harika bir kaynak. çeviri ve paylaşım için bersay firmasına, link için hagi' ye teşekkürler.
not: çaylak zamanımdan depoda kalan bir entry, kısmet bugüneymiş.
not: çaylak zamanımdan depoda kalan bir entry, kısmet bugüneymiş.
