418
geçen hafta olduğu gibi bu haftada da pazar gecesi uykularımı kaçıran dengemi bozan bir başka karşılaşma. pandemi yüzünden verilen ara ile futbolu özledik, kaldığımız yerden devam edeceğiz diye umarken başlayabilecek en kötü tablo ile lige geri döndük ve sadece 2 hafta yetti midemizi bulandırıp, futboldan soğutmaya.
geçen hafta her zaman ki gibi maç değerlendirmesi yaparken biraz iğneyi kendimize batıralım düşüncesiyle kötü oynadık hakemdir hata yapar diye kendimi avuttum, ama dün akşamdan sonra çok net gözüktü ki lig dizayn edildi ve maalesef son haftalara biz ortak edilmek istenmedik. evet berbat bi ilk yarı geçirdik evet bol keseden puanları dağıttık oyun olarak ve psikolojik olarak da dibi gördük. bunun sonucu olarak kusursuz bi ikinci yarı oynamamız gerekiyordu şampiyon olmak için ve kusursuza yakın bi 8 hafta oynayarak tekrar şampiyonluğa ortak olup çok da net bi mesaj verdik tüm rakiplere. bu periyotta deplasmanda fenerbehçe'yi sürklase etmemiz, özellikle kendi evinde bu sezon çok baskın oynayan sivas'ı sahasına hapsetmemiz, iç saha avantajının olmadığı bir derbide matematiksel olarak şampiyonluk şansı olan beşiktaş'ı 6-3-1 gibi bir düzende oynatmaya ve sadece kaybetmeme üzerine kurulu bir 90 dakikaya mahkum etmemiz ne kadar güçlü ve ayakları yere sağlam basarak geldiğimizin emareleriydi.
rize maçından sonra da gelinen noktaya bakınca as kalecimiz sezonu kapatmış as stoperlerimiz sezonu kapatmış stopere çektiğimiz donk cezalı (ligin ikinci yarısında oynadığımız o güçlü oyunun en önemli unsurlarından biri stoperlerin topla oyuna katkıları ve savunma asli görevlerinin yanında geriden oyunu kurmada lemina ile beraber çok iyi iş çıkarmalarıydı) 2 forvetimizden biri cezalı biri sezonu kapatmış ve en önemlisi de son dönemeçlerde takımla bütün olan ve en büyük itici güç taraftardan da yoksun maçlara çıkacak olmamız ve tüm bu şartlar altında 7'de 7 yapmanın çok çok zor olacağını ve bunu başarabilecek tek takımın da galatasaray olduğunu bilmenin umuduyla bu maça çıktık.
dün akşam aslında 3-2 olana kadar da doğru işler yaptık. sadece savunması kalecisi ile beraber neredeyse baştan aşağıya değişen bir takımın olabileceği kadar tedirgindik hepsi bu. geriye düşmemize rağmen öne geçtik, 10 kişi kalmamıza rağmen (bu kırmızı kart takımdaki gerçek mevkisi stoper olan oyuncumuzun da kaybı demekti son yarım saat) yine de reaksiyon gösterip maçı 3-1'e getirdik. bu arada tek forvetimiz de sakatlanıp değişiklik isteyince sahada 9 kişi kaldığımız anlarda ofsayt olan bir golle (cuma günü aynı pozisyonda ofsayt diyen yine bu ligin aynı hakemleri onların standardı bunu söylüyor) son 12 dakikaya 3-2 önde girdik. bu kadar handikapla son 12 dakikaya lemina taylan tandemiyle girip ve eksik oynadığımızdan mütevellit geriye yaslanmak zorunda kaldık, üzerine art niyetli hakem kararlarına da reaksiyon gösterebilmemiz çok çok zordu. nihayetinde hakemlerce fırsat kollanarak maçın berabere bitmesi sağlandı.
sonuç olarak galatasaray kötü oynadı hakemi eleştirmeyelimciler için o maç bu maç değildi, çoğu zaman bende bir çok maçta haydi galatasaray'ım hakemi de yenmek zorundayız derken buluyorum kendimi, maalesef ülke futbolunda o kadar bariz hatalar yapılıyor ki kötü oynadığın zaman seni aşağıya çekmeleri ki eğer art niyet varsa çok daha kolay oluyor. yıllar önce sanırsam 2. dönemiydi, fatih hocanın açıklaması var: -kötü oynayarak en fazla bir kaç maç kazanırsınız ama iyi oynayarak en fazla bir kaç maç kaybedersiniz. bu mottoyu bize aşılayan kendisi ama tekrar ediyorum bu söz dün akşam ki maç için geçerli değildi.
üzücü olan üst üste 2 sene şampiyon olan takımın bu sene çok daha dengeli ve çok daha güçlü bir lig geçirmesiydi ama geriye baktığımızda bu güçlü oyunu belli periyotta oynayabildiğimizi görüyorum. bunda da maalesef başımızda ffp kılıcıyla her sene kadro yenilememiz ve mecburen kiralık oyunculara yönelmemiz her sene lige hazır bir şekilde başlayamamamız büyük etken.
lig sonunda nerede oluruz kestirmek şu an çok güç ama her şeye rağmen ligi ilk 3'te bitirmek böylesi sancılı bi sezon için en az hasarla atlatıp yeni bi sayfa açmak demek gibi.
bu yaşananlara ilahi adalet diyenlere de düştükleri bataklıkta kolaylıklar diliyorum.
geçen hafta her zaman ki gibi maç değerlendirmesi yaparken biraz iğneyi kendimize batıralım düşüncesiyle kötü oynadık hakemdir hata yapar diye kendimi avuttum, ama dün akşamdan sonra çok net gözüktü ki lig dizayn edildi ve maalesef son haftalara biz ortak edilmek istenmedik. evet berbat bi ilk yarı geçirdik evet bol keseden puanları dağıttık oyun olarak ve psikolojik olarak da dibi gördük. bunun sonucu olarak kusursuz bi ikinci yarı oynamamız gerekiyordu şampiyon olmak için ve kusursuza yakın bi 8 hafta oynayarak tekrar şampiyonluğa ortak olup çok da net bi mesaj verdik tüm rakiplere. bu periyotta deplasmanda fenerbehçe'yi sürklase etmemiz, özellikle kendi evinde bu sezon çok baskın oynayan sivas'ı sahasına hapsetmemiz, iç saha avantajının olmadığı bir derbide matematiksel olarak şampiyonluk şansı olan beşiktaş'ı 6-3-1 gibi bir düzende oynatmaya ve sadece kaybetmeme üzerine kurulu bir 90 dakikaya mahkum etmemiz ne kadar güçlü ve ayakları yere sağlam basarak geldiğimizin emareleriydi.
rize maçından sonra da gelinen noktaya bakınca as kalecimiz sezonu kapatmış as stoperlerimiz sezonu kapatmış stopere çektiğimiz donk cezalı (ligin ikinci yarısında oynadığımız o güçlü oyunun en önemli unsurlarından biri stoperlerin topla oyuna katkıları ve savunma asli görevlerinin yanında geriden oyunu kurmada lemina ile beraber çok iyi iş çıkarmalarıydı) 2 forvetimizden biri cezalı biri sezonu kapatmış ve en önemlisi de son dönemeçlerde takımla bütün olan ve en büyük itici güç taraftardan da yoksun maçlara çıkacak olmamız ve tüm bu şartlar altında 7'de 7 yapmanın çok çok zor olacağını ve bunu başarabilecek tek takımın da galatasaray olduğunu bilmenin umuduyla bu maça çıktık.
dün akşam aslında 3-2 olana kadar da doğru işler yaptık. sadece savunması kalecisi ile beraber neredeyse baştan aşağıya değişen bir takımın olabileceği kadar tedirgindik hepsi bu. geriye düşmemize rağmen öne geçtik, 10 kişi kalmamıza rağmen (bu kırmızı kart takımdaki gerçek mevkisi stoper olan oyuncumuzun da kaybı demekti son yarım saat) yine de reaksiyon gösterip maçı 3-1'e getirdik. bu arada tek forvetimiz de sakatlanıp değişiklik isteyince sahada 9 kişi kaldığımız anlarda ofsayt olan bir golle (cuma günü aynı pozisyonda ofsayt diyen yine bu ligin aynı hakemleri onların standardı bunu söylüyor) son 12 dakikaya 3-2 önde girdik. bu kadar handikapla son 12 dakikaya lemina taylan tandemiyle girip ve eksik oynadığımızdan mütevellit geriye yaslanmak zorunda kaldık, üzerine art niyetli hakem kararlarına da reaksiyon gösterebilmemiz çok çok zordu. nihayetinde hakemlerce fırsat kollanarak maçın berabere bitmesi sağlandı.
sonuç olarak galatasaray kötü oynadı hakemi eleştirmeyelimciler için o maç bu maç değildi, çoğu zaman bende bir çok maçta haydi galatasaray'ım hakemi de yenmek zorundayız derken buluyorum kendimi, maalesef ülke futbolunda o kadar bariz hatalar yapılıyor ki kötü oynadığın zaman seni aşağıya çekmeleri ki eğer art niyet varsa çok daha kolay oluyor. yıllar önce sanırsam 2. dönemiydi, fatih hocanın açıklaması var: -kötü oynayarak en fazla bir kaç maç kazanırsınız ama iyi oynayarak en fazla bir kaç maç kaybedersiniz. bu mottoyu bize aşılayan kendisi ama tekrar ediyorum bu söz dün akşam ki maç için geçerli değildi.
üzücü olan üst üste 2 sene şampiyon olan takımın bu sene çok daha dengeli ve çok daha güçlü bir lig geçirmesiydi ama geriye baktığımızda bu güçlü oyunu belli periyotta oynayabildiğimizi görüyorum. bunda da maalesef başımızda ffp kılıcıyla her sene kadro yenilememiz ve mecburen kiralık oyunculara yönelmemiz her sene lige hazır bir şekilde başlayamamamız büyük etken.
lig sonunda nerede oluruz kestirmek şu an çok güç ama her şeye rağmen ligi ilk 3'te bitirmek böylesi sancılı bi sezon için en az hasarla atlatıp yeni bi sayfa açmak demek gibi.
bu yaşananlara ilahi adalet diyenlere de düştükleri bataklıkta kolaylıklar diliyorum.
