414
kendisiyle tanışmam 2003 yılında esenler otogar'da oldu. yatılı okula gitmek üzere vardığım o garip, keşmekeş mekanın gazete bayiinde rastlayıp aldığım sayının kapağında joao batista vardı. o ve sonraki seferlerde, otogar'dan başlayıp 1.5 saat sonra körfez'de sonra eren efe tur yolculuklarının benim için vazgeçilmez faaliyeti, otobüsü beklerken açmaktan kendimi alıkoyduğum ve koltuğa yerleştikten sonra jelatinini özenle açıp, içindeki hediye postere şöyle bir göz attıktan sonra dergiyi satır satır okumaktı. muavin kola-fanta ve dünyanın en dandik kekinin servisini yaparken meşrubatın üzerine dökülmesinden duyduğum korkuyu da hatırlıyorum, etraftaki yolculara çaktırmadan mürekkep kokusunu içime çekmeye çalışırken hissettiklerimi de.
yolda büyük bir kısmını okuyup bitirmiş olurdum fakat yatakhaneye vardığımda başka bir kabus başlardı. galatasaraylı oda arkadaşlarım pirana gibi saldırıp dergiyi elden ele gezdirmeden önce kalan kısımları bitirmek. sonra o dergi elden ele gezer. bazen yatağa sırt üstü uzanmış birinin elinde dikkatle okunurken bulurum, bazen de bim'den alınan dandik bisküvilerin katık yapıldığı ketıl partilerinde altlık olarak kullanılırken. pezevenklere gidip bayiiden bir tane fazladan dergi alsam bu kadar rağbet etmeyecekler. neyse, dergimiz tüm bu hengameden geçtikten sonra tekrar şefkatli ellerime gelir, ben kesip biçeceğim kısımları alıp arşivlerim. eski dergi yatakhanenin bir köşesindeki metruk yerini alırken, ben ve yatakhanedeki pezevenk piranalar bir sonraki ayın sayısını beklemeye başlardık.
twitter'da gördüm, 200. sayısı çıkmış. kutlu olsun.
yolda büyük bir kısmını okuyup bitirmiş olurdum fakat yatakhaneye vardığımda başka bir kabus başlardı. galatasaraylı oda arkadaşlarım pirana gibi saldırıp dergiyi elden ele gezdirmeden önce kalan kısımları bitirmek. sonra o dergi elden ele gezer. bazen yatağa sırt üstü uzanmış birinin elinde dikkatle okunurken bulurum, bazen de bim'den alınan dandik bisküvilerin katık yapıldığı ketıl partilerinde altlık olarak kullanılırken. pezevenklere gidip bayiiden bir tane fazladan dergi alsam bu kadar rağbet etmeyecekler. neyse, dergimiz tüm bu hengameden geçtikten sonra tekrar şefkatli ellerime gelir, ben kesip biçeceğim kısımları alıp arşivlerim. eski dergi yatakhanenin bir köşesindeki metruk yerini alırken, ben ve yatakhanedeki pezevenk piranalar bir sonraki ayın sayısını beklemeye başlardık.
twitter'da gördüm, 200. sayısı çıkmış. kutlu olsun.
