265
artık asla yenilemeyeceğine ikna olduğum, herhangi bir sıfatla anlatılamayacak kadar dip bir hareket, düşünce, olgu ne dersenizdir. insan yaşamı bu kadar basit olmamalıdır. dünya'da ırkçılık denince akla ilk gelen siyah ve beyaz ayrımıdır. ancak ''araplardan hiçbir hayır görmedik şu güne kadar, hepsinden nefret ediyorum'' da bir ırkçılıktır, üstlerine bombalar yağarken kaçmak zorunda kaldıkları savaştan sonra sığındıkları ülkede ''her yerde suriyeliler var, atın artık bunları ülkeden'' demek de bir ırkçılıktır, ''ermeni denilince çılgına dönen, ağzından salyalar akarak ermeni dölü'' demek de bir ırkçılıktır, ''kürtler mi aman uzak dursunlar, zaten sürekli çocuk yapıyorlar'' gibi söylemler de ırkçılıktır, ''çok sevdiğimiz'' ancak sürekli olarak saat satıcısı yaftası vurarak, ''hey nigga what's upp'' diyerek ülkemizdeki siyahi insanlarla dalga geçmek de bir ırkçılıktır aslında. evet sözde ülkemizde ırkçılık yoktur, biz uğramadığımız için bunu söylemek çok kolay gelir. ancak bu günümüzde insanların bütün yaşamlarını ve düşünce yapılarını etkileyen lanet bi davranış biçimidir.
ırkçılık vardır arkadaşlar, dünyanın neresine giderseniz gidin vardır. bir türk olarak yurt dışına çıktığınızda da sizinle habibi, sarığın nerede, sen ellerine yemiyor muydun ya gibisinden ırkçılıklara rastlayabilirsiniz. müslüman olduğunu bildiği birine ''allahuekber, bomba'' şakası yapmak da ırkçılıktır, yahudi olduğunu bildiği birine sabun göndermesi yapmak da. evet hepimiz biraz ırkçıyız aslında. bunu inkar etsek bile, hayatlarımızın bir bölümünde biz de düşünmeden, sonunun nereye gittiğini bilmeden bu cümlelerden birini kurduk veya bu şakalardan birini yaptık. sizi bilemem ama ben herhangi bir insanın sırf ten rengi farklı diye boğularak öldürülmesini sindiremiyorum, yediremiyorum kendime. bundan sonra insanlığa düşen en temel şey de günlük yaşantısında fark ettiği en ufak bir ırkçılığa bile sessiz kalmayıp, en sert tepkiyi vermektir. çıkartabildiği kadar ses çıkarmaktır. evdeki babasına, kafedeki arkadaşına, okuldaki öğretmenine, misafirliğe gittiği komşusuna...
ırkçılık vardır arkadaşlar, dünyanın neresine giderseniz gidin vardır. bir türk olarak yurt dışına çıktığınızda da sizinle habibi, sarığın nerede, sen ellerine yemiyor muydun ya gibisinden ırkçılıklara rastlayabilirsiniz. müslüman olduğunu bildiği birine ''allahuekber, bomba'' şakası yapmak da ırkçılıktır, yahudi olduğunu bildiği birine sabun göndermesi yapmak da. evet hepimiz biraz ırkçıyız aslında. bunu inkar etsek bile, hayatlarımızın bir bölümünde biz de düşünmeden, sonunun nereye gittiğini bilmeden bu cümlelerden birini kurduk veya bu şakalardan birini yaptık. sizi bilemem ama ben herhangi bir insanın sırf ten rengi farklı diye boğularak öldürülmesini sindiremiyorum, yediremiyorum kendime. bundan sonra insanlığa düşen en temel şey de günlük yaşantısında fark ettiği en ufak bir ırkçılığa bile sessiz kalmayıp, en sert tepkiyi vermektir. çıkartabildiği kadar ses çıkarmaktır. evdeki babasına, kafedeki arkadaşına, okuldaki öğretmenine, misafirliğe gittiği komşusuna...
