42
iç sahada kaybedilen denizli, kocaeli ve ankaragücü maçlarıyla şampiyonluğu kendi ellerimizle verdiğimiz sezondur. bu 3 maçı kaybetmesek üst üste 5. şampiyonluk geliyordu. yine deplasmanda da abuk sabuk puan kaybediyorduk. real'e 2-0'dan geri gelip 3 tane attıktan 3 gün sonra yozgat'tan 4 yemek mesela.
lucescu'nun temkinli oyunu otomatiğe bağlayan takım için handikap olsa da kadro kalitesiyle çoğu maçı 2. viteste bile kazanabiliyorduk. ama dediğim gibi gerek rehavet gerek takım ici gruplaşmalar özellikle içeride saydığım maçlarda beklenmedik yenilgiler getirdi. nihayetinde şampiyonluk gitti. cl'de gelen çeyrek final bu başarısızlığı unuttursa da lig adına yazık olan bir sezondu.
lucescu'nun temkinli oyunu otomatiğe bağlayan takım için handikap olsa da kadro kalitesiyle çoğu maçı 2. viteste bile kazanabiliyorduk. ama dediğim gibi gerek rehavet gerek takım ici gruplaşmalar özellikle içeride saydığım maçlarda beklenmedik yenilgiler getirdi. nihayetinde şampiyonluk gitti. cl'de gelen çeyrek final bu başarısızlığı unuttursa da lig adına yazık olan bir sezondu.
