Kariyer Sonu2799
bir dönem galatasaray'ı da çalıştırmış italyan teknik direktör. prandelli'yi değerlendirirken onun kariyerinin juventus-milan-inter arasında değil de hep italya'nın küçük takımlarında geçtiğini göz önünde bulundurmalıyız. yani roberto mancini'nin türk futbolundaki karşılığı mustafa denizli'yse, cesare prandelli'nin muadili abdullah avcı falan olabilir ki, fiorentina-başakşehir, türkiye-italya ve beşiktaş-galatasaray kariyerleri birbiriyle çok benzeşiyor.
yani prandelli, bizim mesut bakkal, ersun yanal, aykut kocaman, rıza çalımbay, hikmet karaman gibi sürekli anadolu takımları arasında tur atan teknik direktörlere benziyor. o zaten hiçbir zaman bir lippi, bir capello veya bir trapattoni olamadı. hatta bir mancini bile olamaz.
bakın mesela mancini bize takım bir düşüş trendine girmişken, real'den 6 gol yemenin üzüntüsündeyken ve terim'in şok edici gönderilişinin travmasındayken gelmişti ve ona rağmen umulmadık şekilde 2-2'lik biten juventus maçıyla bizi hayata tutundurmuş ve real madrid'li juventus'lu gruptan takımı çıkarıp şampiyonlar liginde son 16'ya bırakmış, 9 yıl sonra türkiye kupası kazanmış ve ligdeki amacımız olan şampiyonlar ligine doğrudan katılım hakkını elde etmişti.
prandelli ise neyi niçin yaptığı belli olmayan bir şekilde hamlelerde bulunmuş, süper kupa'da takıma hiçbir şey oynatmayarak kupayı yine hiçbir şey oynamayan ismail kartallı fener'e hediye etmiş, ligde kazanırken bile "abi biz bu maçı nasıl kazandık ya" dedirten galibiyetler almış ve şampiyonlar liginde 1 puan alarak galatasaray'a tarihinin en kötü şampiyonlar ligi performansını yaşatmıştır. eğer ilk maçta burak yılmaz son dakika anderlecht'e o golü atamasa, prandelli galatasaray'ın adını şampiyonlar ligi'nde sıfır çeken takımlar listesine de yazdıracaktı.
zaten o yüzden mancini, premier lig şampiyonu olabilmiş ve bugünlerde italya'ya euro 2020'yi aldırabilir mi diye konuşulurken prandelli, italya milli takımı da dahil olmak üzere gittiği her takımdan bir şekilde kovuluyor işte.
ama benim için mancini'yi prandelli'den; riekerink'i de tudor'dan üstün kılan şey, galatasaray'ı vizyonuna yönelik verdikleri demeçlerdir.
prandelli şampiyonlar ligi'nde son iki sene gruplardan çıkmış takımı her maç dörtlük yaptıktan ve neticede 5 maçta 1 puan toplayacak duruma düşürdükten sonra hiç utanmadan “bizim için avrupa önemli değil, hedefimiz 4. yıldız" diyerek galatasaray'ın tarihinden bihaber olduğunu ortaya koymuştur. bu sözüne yönelik bizim tek söylememiz gereken yallah fenerbahçe'ye olmalıydı ki prandelli'nin o sözünü ben manşette görünce aziz yıldırım söyledi zannetmiştim ve "ee zaten bunlar avrupa'dan men almadılar mı?" demiştim ve sonra haberi açınca bunu söyleyenin aziz yıldırım değil de prandelli olduğunu görüp on saniye açık ağızla ekrana bakmıştım.
mancini ise galatasaray-juventus maçı kar tatiline girdiği akşam real madrid, kopenhag'ı yendiği için uefa avrupa ligine gitmeyi grantilemesine rağmen "galatasaray bir uefa avrupa ligi değil, şampiyonlar ligi takımı'dır. her zaman burada olmalıdır" diyerek kulüp tarihi ve vizyonu hakkında bilgi sahibi olduğunu vatandaşı prandelli'nin aksine ortaya koyuyordu.
benzer bir olay riekerink ve tudor'la da yaşanmıştır.
tudor, başakşehir ve beşiktaş'a karşı aldığı farklı yenilgilerini normalleştirmek için; "başakşehir ve beşiktaş bu ligin en iyi takımları. onlara karşı bu sonuçları almak çok normal" diyordu. gören de türkiye'nin iki büyüklerini başakşehir ve beşiktaş, galatasaray'ı da her sene orta sıralara oynayan anadolu takımı sanırdı. nasıl bir aymazlıktı tudor'un ki hiç anlamam. hatta tudor daha da ileri gidip beşiktaş için "beşiktaş'a karşı devre arasına kadar gol yemedik, ama sonra ilk golü onlar attı ve her şey tepetaklak gitti. beşiktaş, türkiye'nin en iyi takımı ve yıllardır en iyi oyunculara sahipler, harika oynuyorlar. onlar şampiyonlar ligi'ne konsantre olduğu için şanslıydık ve bu yüzden şampiyonluk şansımız fazlaydı." diyerek galatsaray'ı beşiktaş'tan küçük takım zannettiğini ve ancak beşiktaş müsade ettiği için galatasaray'ın şampiyonluk yarışına girebildiğini düşündüğünü cahilce ortaya koyuyordu. bu abimiz sanırım beşiktaş'la galatasaray'ın tarihlerini karıştırmıştı.
oysa mesela kısa görev süresi boyunca birini fenerbahçe'nin, diğerini de beşiktaş'ın elinden alarak kulübümüze zor zamanlarında iki kupa kazandıran riekerink görevi boyunca takımımızla ilgili "galatasaray dünya çapında bir kulüp. galatasaray'ın hedeflerinin büyük olması çok doğal. hedefimiz galatasaray ismini tekrardan parlatıp, en iyi yerlere taşımak." gibi kulüp tarihine vakıf olduğunu bildiren açıklamalar yapıyordu.
yani demem o ki, galatasaray'a gelen yabancı teknik direktörlerin biraz da türk futbolunun en büyüğünü çalıştırdığının farkında olması ve kulübün vizyonunda avrupa kupaları başarılarının çok önemli bir yeri olduğunu bilecek kadar takım tarihine hakim olması gerekiyor. yoksa sonunuz prandelli ve tudor gibi şampiyonluk yarışının içinde olsanız da kovulmak oluyor ve kovulduğunuza tüm taraftarlar seviniyor.
yani prandelli, bizim mesut bakkal, ersun yanal, aykut kocaman, rıza çalımbay, hikmet karaman gibi sürekli anadolu takımları arasında tur atan teknik direktörlere benziyor. o zaten hiçbir zaman bir lippi, bir capello veya bir trapattoni olamadı. hatta bir mancini bile olamaz.
bakın mesela mancini bize takım bir düşüş trendine girmişken, real'den 6 gol yemenin üzüntüsündeyken ve terim'in şok edici gönderilişinin travmasındayken gelmişti ve ona rağmen umulmadık şekilde 2-2'lik biten juventus maçıyla bizi hayata tutundurmuş ve real madrid'li juventus'lu gruptan takımı çıkarıp şampiyonlar liginde son 16'ya bırakmış, 9 yıl sonra türkiye kupası kazanmış ve ligdeki amacımız olan şampiyonlar ligine doğrudan katılım hakkını elde etmişti.
prandelli ise neyi niçin yaptığı belli olmayan bir şekilde hamlelerde bulunmuş, süper kupa'da takıma hiçbir şey oynatmayarak kupayı yine hiçbir şey oynamayan ismail kartallı fener'e hediye etmiş, ligde kazanırken bile "abi biz bu maçı nasıl kazandık ya" dedirten galibiyetler almış ve şampiyonlar liginde 1 puan alarak galatasaray'a tarihinin en kötü şampiyonlar ligi performansını yaşatmıştır. eğer ilk maçta burak yılmaz son dakika anderlecht'e o golü atamasa, prandelli galatasaray'ın adını şampiyonlar ligi'nde sıfır çeken takımlar listesine de yazdıracaktı.
zaten o yüzden mancini, premier lig şampiyonu olabilmiş ve bugünlerde italya'ya euro 2020'yi aldırabilir mi diye konuşulurken prandelli, italya milli takımı da dahil olmak üzere gittiği her takımdan bir şekilde kovuluyor işte.
ama benim için mancini'yi prandelli'den; riekerink'i de tudor'dan üstün kılan şey, galatasaray'ı vizyonuna yönelik verdikleri demeçlerdir.
prandelli şampiyonlar ligi'nde son iki sene gruplardan çıkmış takımı her maç dörtlük yaptıktan ve neticede 5 maçta 1 puan toplayacak duruma düşürdükten sonra hiç utanmadan “bizim için avrupa önemli değil, hedefimiz 4. yıldız" diyerek galatasaray'ın tarihinden bihaber olduğunu ortaya koymuştur. bu sözüne yönelik bizim tek söylememiz gereken yallah fenerbahçe'ye olmalıydı ki prandelli'nin o sözünü ben manşette görünce aziz yıldırım söyledi zannetmiştim ve "ee zaten bunlar avrupa'dan men almadılar mı?" demiştim ve sonra haberi açınca bunu söyleyenin aziz yıldırım değil de prandelli olduğunu görüp on saniye açık ağızla ekrana bakmıştım.
mancini ise galatasaray-juventus maçı kar tatiline girdiği akşam real madrid, kopenhag'ı yendiği için uefa avrupa ligine gitmeyi grantilemesine rağmen "galatasaray bir uefa avrupa ligi değil, şampiyonlar ligi takımı'dır. her zaman burada olmalıdır" diyerek kulüp tarihi ve vizyonu hakkında bilgi sahibi olduğunu vatandaşı prandelli'nin aksine ortaya koyuyordu.
benzer bir olay riekerink ve tudor'la da yaşanmıştır.
tudor, başakşehir ve beşiktaş'a karşı aldığı farklı yenilgilerini normalleştirmek için; "başakşehir ve beşiktaş bu ligin en iyi takımları. onlara karşı bu sonuçları almak çok normal" diyordu. gören de türkiye'nin iki büyüklerini başakşehir ve beşiktaş, galatasaray'ı da her sene orta sıralara oynayan anadolu takımı sanırdı. nasıl bir aymazlıktı tudor'un ki hiç anlamam. hatta tudor daha da ileri gidip beşiktaş için "beşiktaş'a karşı devre arasına kadar gol yemedik, ama sonra ilk golü onlar attı ve her şey tepetaklak gitti. beşiktaş, türkiye'nin en iyi takımı ve yıllardır en iyi oyunculara sahipler, harika oynuyorlar. onlar şampiyonlar ligi'ne konsantre olduğu için şanslıydık ve bu yüzden şampiyonluk şansımız fazlaydı." diyerek galatsaray'ı beşiktaş'tan küçük takım zannettiğini ve ancak beşiktaş müsade ettiği için galatasaray'ın şampiyonluk yarışına girebildiğini düşündüğünü cahilce ortaya koyuyordu. bu abimiz sanırım beşiktaş'la galatasaray'ın tarihlerini karıştırmıştı.
oysa mesela kısa görev süresi boyunca birini fenerbahçe'nin, diğerini de beşiktaş'ın elinden alarak kulübümüze zor zamanlarında iki kupa kazandıran riekerink görevi boyunca takımımızla ilgili "galatasaray dünya çapında bir kulüp. galatasaray'ın hedeflerinin büyük olması çok doğal. hedefimiz galatasaray ismini tekrardan parlatıp, en iyi yerlere taşımak." gibi kulüp tarihine vakıf olduğunu bildiren açıklamalar yapıyordu.
yani demem o ki, galatasaray'a gelen yabancı teknik direktörlerin biraz da türk futbolunun en büyüğünü çalıştırdığının farkında olması ve kulübün vizyonunda avrupa kupaları başarılarının çok önemli bir yeri olduğunu bilecek kadar takım tarihine hakim olması gerekiyor. yoksa sonunuz prandelli ve tudor gibi şampiyonluk yarışının içinde olsanız da kovulmak oluyor ve kovulduğunuza tüm taraftarlar seviniyor.
