113
sabahtan beri icim icime sigmiyordu be sozluk. mecidiyekoy duraginda metrobusten indigimde ipodumdan " gercekleri tarih yazar" tezahuratini dinleye dinleye mabedimize yaklasiyordum. bugun farkli bir sey vardi sanki ismini koyamadigim. farkliydi iste bugun, bogazim dugumleniyordu, gozlerim yasariyordu. tamam mabedimizi cok ozlemistim ama baska bir duygu daha hasil olmustu. ikinci yari bizim yavru arslan attigi ilk golden sonra agladi ya sozluk, iste o an yalniz degildi. benim de gozlerimden yaslar akiyordu, bagiriyordum " emre colak" diye. artik duygularima anlam vermistim. meger ben bugun tarihe taniklik edecekmisim. aferin be cocuk. hosgeldin..
