275
0-0 oyununu geliştiren ama 1-0 oyununda hala zayıf bir galatasaray izlediğimiz maç.
18-19 sezonunun başını hatırlarsınız. ilk yarı 1 golü zor buluyorduk. hatta bazen bulamıyorduk. ilk golü attığımız zaman ise 6'ya kadar götürebiliyorduk işi. çünkü kapanmış rakibi açmada yeterince iyi değildik. pas tempomuz yavaştı, dar alanda iyi işler yapamıyorduk ve forvetimiz yoktu. skor 1-0 olduğunda ise rakip artık daha geniş alanlar bıraktığı için rodrigues, onyekuru, sinan gibi hızlı oyuncularla farkı arttırıyorduk. eğer rakip 0-0'ı iyi tutarsa ve bir de gol atarsa bu noktadan sonra da biz dağılmaya başlıyorduk. bana kalırsa şampiyonluk rakiplerimizin çoğu şu an bu durumda.
işte bu maçta tam tersini yaşadık. 0-0 iken savunmadan iyi çıkıp özellikle sol taraftan iyi ataklar yaptık. burada seri'nin attığı toplar çok önemliydi. 0-0 oyununda hücumda beceri sorununu çokça hissettik. özellikle ömer'in sol kanattaki defoları oyunun bu bölümünü çok etkiledi. emre'nin attığı golden sonra farkı çok daha arttırmamız gerekirdi fakat yapamadık. çünkü feghouli'nin temposu şu an çok düşük, falcao savunmanın arkasına sprint atıp pozisyona girecek oyuncu değil, ömer zaten sol kanat bile değil. jesse oyuna girdikten sonra birkaç pozisyonda seri'nin ona doğru attığı toplarla hızlı çıkabildik. skorun 1-0 olduğu bölümlerde sezon boyunca bu tip bir oyuncuya çok fazla ihtiyaç duyduk. bu maç da yine o oyuncuya ihtiyacımız olan maçlardan biriydi. onyekuru sağlam olsaydı farkı arttırabilirdik belki.
(bu arada kendi adıma hoca neden jesse'yi daha erken oyuna almadı diyemem. çünkü son 5 dakika oyuna girdiğinde bile savruk bir hali vardı. onun kaptırdığı topa falcao müdahale etti. o pozisyonda en azından falcao ile beraber koşabilirdi.)
maçta oynadığımız oyun iyi miydi? sezonun ilk yarısına göre iyiydi. fakat kıstas sezonun ilk yarısı olunca, herhangi bir vasat oyun bile kıyasta galip gelebilir. 1-0 oyununda dahi gelişmesi gereken çok nokta var. yine de ilk defa doğru yolda olduğumuzu hissettiren bir lig maçı izlediğimizi düşünüyorum.
18-19 sezonunun başını hatırlarsınız. ilk yarı 1 golü zor buluyorduk. hatta bazen bulamıyorduk. ilk golü attığımız zaman ise 6'ya kadar götürebiliyorduk işi. çünkü kapanmış rakibi açmada yeterince iyi değildik. pas tempomuz yavaştı, dar alanda iyi işler yapamıyorduk ve forvetimiz yoktu. skor 1-0 olduğunda ise rakip artık daha geniş alanlar bıraktığı için rodrigues, onyekuru, sinan gibi hızlı oyuncularla farkı arttırıyorduk. eğer rakip 0-0'ı iyi tutarsa ve bir de gol atarsa bu noktadan sonra da biz dağılmaya başlıyorduk. bana kalırsa şampiyonluk rakiplerimizin çoğu şu an bu durumda.
işte bu maçta tam tersini yaşadık. 0-0 iken savunmadan iyi çıkıp özellikle sol taraftan iyi ataklar yaptık. burada seri'nin attığı toplar çok önemliydi. 0-0 oyununda hücumda beceri sorununu çokça hissettik. özellikle ömer'in sol kanattaki defoları oyunun bu bölümünü çok etkiledi. emre'nin attığı golden sonra farkı çok daha arttırmamız gerekirdi fakat yapamadık. çünkü feghouli'nin temposu şu an çok düşük, falcao savunmanın arkasına sprint atıp pozisyona girecek oyuncu değil, ömer zaten sol kanat bile değil. jesse oyuna girdikten sonra birkaç pozisyonda seri'nin ona doğru attığı toplarla hızlı çıkabildik. skorun 1-0 olduğu bölümlerde sezon boyunca bu tip bir oyuncuya çok fazla ihtiyaç duyduk. bu maç da yine o oyuncuya ihtiyacımız olan maçlardan biriydi. onyekuru sağlam olsaydı farkı arttırabilirdik belki.
(bu arada kendi adıma hoca neden jesse'yi daha erken oyuna almadı diyemem. çünkü son 5 dakika oyuna girdiğinde bile savruk bir hali vardı. onun kaptırdığı topa falcao müdahale etti. o pozisyonda en azından falcao ile beraber koşabilirdi.)
maçta oynadığımız oyun iyi miydi? sezonun ilk yarısına göre iyiydi. fakat kıstas sezonun ilk yarısı olunca, herhangi bir vasat oyun bile kıyasta galip gelebilir. 1-0 oyununda dahi gelişmesi gereken çok nokta var. yine de ilk defa doğru yolda olduğumuzu hissettiren bir lig maçı izlediğimizi düşünüyorum.
