emre çolak

hep bir geyik vardır ortada döner durur. fiziksel olarak yeterli hale geldiği zaman... diye başlayıp gider. halbuki türk futbolunda gözle görülür derecede fiziksel artış göstermiş futbolcu hiç görmedim ben. sabri, aynı sabri. arda, aynı arda. bu çocuklar 18-19-20'li yaşlarda a takım formasını giydi. mental açıdan gelişirler elbet ama dediğim gibi fiziksel anlamda gözle görülür bir iyileşme göremedim ben. hani sadece işi kondüsyona bağlayıp kenara çekilmiyorum. bir sabri asla maicon olamayacağı gibi, bir arda da asla ronaldo fiziğinde olamaz. fiziksel özelliklerin gelişmesini beklemiyorum ben. o, doğuştan gelen bir özelliktir ne de olsa. boy mesela. şimdi sabri boy konusunda ne kadar gelişebilirdi ki? kilo desen o da olmaz. engeller vücudu. kısa boya çok kilo terstir sonucta. maradona'yı es geçiyorum. tavşan dişli ronaldo'yu da...

ha ama bu fiziksel gelişme sadece ''güçlenme'', ''güç kazanma'' anlamında dile getiriliyorsa bir şey demem. boyun kısa da olsa, uzun da olsa, kilolu da olsan, olmasan da güç gerekir futbolcuya. fakat bunların yanı sıra üçkağıtcı latinleri istisna olarak görüyorum. plajlarda, sıcak güneşin kavurucu etkisi ile çıplak ayak şeklinde sahilde kum üzerinde top oynayan o tayfa, bu söylediklerimi üzerine alınmasın. gavurlarda ne bilek var öyle yahu..! çerçeveleyip duvarıma asarım ben o bileği. her neyse, misal arda ve sabri kuvvetlenebildikleri için a takımdalar.

işte bu sebeple emre çolak'tan korkuyordum. fiziksel gücü yeter mi diye. dün gece gördüm ki yetecek inşallah.