114
uyanır uyanmaz düşünceme giren maç. fikstürün en aziz 2 gününden biri bu. futbol bizim gibi yığınların afyonuysa eğer, bu da overdose olup kendimizi kaybedeceğimiz olaylardan biri. hayata dair, insan ilişkilerine dair tüm olduramamışlıklarımızı kanalize edeceğiz yine. tüm hırsımızı, hıncımızı, mağlubiyet acılarımızı çıkarmaya çalışacağız. işin trajikomik tarafı, ne kadar güzel bir maç günü yaşarak yaşayalım hiçbirimizi tatmin etmeyecek muhtemelen, çünkü sadece bir galibiyetle(ne kadar farklı olursa olsun) elde edeceğimiz şeyin tüm bu beklentileri karşılaması imkansız...
kaldı ki son 7-8 yıldır birbirinden kısır derbiler izliyoruz. tüm ülke futbolunun çatısı bu rekabet, bu derbi de onun düellosu. hem bu bakımdan, hem de rekabetin pisliğinden kimse bir rezillik yaşamak istemiyor. üzerine iki takım da son yıllarda dominant bir kadro kuramadığı için 1 hafta karın ağrısıyla bekleyip 90 dakika kasılıp eninde sonunda hıncımızı birbirimizden çıkardığımız saçma salak maçlar izleyip duruyoruz. ince nüanslar, çekilen ayarlar bir kenara her maç bir hikaye bulup üzerine nefretimizi kusuyoruz. çünkü mecburuz, o kadar birikimi içimizde tutarsak komple patlar gideriz...
ne olur nasıl olur tam bilinmez ama yine tsubasa çizgi filminde izlediğimiz maçlar gibi olmayacak olan maç. akula vuruşuyla falan gol atmayacağız yani, çok büyük günlük bir süpriz çıkmazsa hiçbir futbolcumuz da öyle aman aman yıldızlaşmayacak, keza fenerbahçe'de de durumlar benzer. sikindirik bir orta saha boğuşmasının üzerine ya bir hakem ittirmesiyle ya da basit bir bireysel dalgınlıkla atılacak gol ya da goller galibi belirleyecek... istediğin futbolu izleyemeyeceksin, e tribünde de istediğini bağıramayacaksın, söyledikleri gibiyse internete de istediğini yazamayacaksın...
çıkıp birileri yine 2-3 absürd cümle atacak, belki topçular yine kavga eder... al sana dünya derbisi...
o değil de amma boş yaptım sabah sabah. koyalım oğlum artık 3,5 sene oldu lan...
kaldı ki son 7-8 yıldır birbirinden kısır derbiler izliyoruz. tüm ülke futbolunun çatısı bu rekabet, bu derbi de onun düellosu. hem bu bakımdan, hem de rekabetin pisliğinden kimse bir rezillik yaşamak istemiyor. üzerine iki takım da son yıllarda dominant bir kadro kuramadığı için 1 hafta karın ağrısıyla bekleyip 90 dakika kasılıp eninde sonunda hıncımızı birbirimizden çıkardığımız saçma salak maçlar izleyip duruyoruz. ince nüanslar, çekilen ayarlar bir kenara her maç bir hikaye bulup üzerine nefretimizi kusuyoruz. çünkü mecburuz, o kadar birikimi içimizde tutarsak komple patlar gideriz...
ne olur nasıl olur tam bilinmez ama yine tsubasa çizgi filminde izlediğimiz maçlar gibi olmayacak olan maç. akula vuruşuyla falan gol atmayacağız yani, çok büyük günlük bir süpriz çıkmazsa hiçbir futbolcumuz da öyle aman aman yıldızlaşmayacak, keza fenerbahçe'de de durumlar benzer. sikindirik bir orta saha boğuşmasının üzerine ya bir hakem ittirmesiyle ya da basit bir bireysel dalgınlıkla atılacak gol ya da goller galibi belirleyecek... istediğin futbolu izleyemeyeceksin, e tribünde de istediğini bağıramayacaksın, söyledikleri gibiyse internete de istediğini yazamayacaksın...
çıkıp birileri yine 2-3 absürd cümle atacak, belki topçular yine kavga eder... al sana dünya derbisi...
o değil de amma boş yaptım sabah sabah. koyalım oğlum artık 3,5 sene oldu lan...
