roberto mancini

normalde uğruna ayılıp bayılacak bir teknik adam değildir. genelde orta sahası kuvvetli 4-3-1-2 ile bir şeyler yapmak isteyen (ki bu ona inter ve man city'de şampiyonluklar getirmiştir) ancak arada sırada hamilelik aşermesi gibi bir istediği bir istediğini tutmayan bir hale de bürünebilen, garip oyuncu değişiklikleri ile rakibi şaşırtayım derken bizleri şaşırtan, zannımca kolay kolay bir daha başarılı olamayacak bir teknik direktördür. galatasaray dönemi ise kendisinin dışında bir sezon öncesi kampı geçiren ve bariz eksiklikleri olan bir takımı, efsane bir teknik direktör sonrası yoğun bir kaos döneminde aldığı için mazeret olarak kabul edilebilir. form seviyesi bir önceki sezon top yapan selçuk ve burak'ın fatih terim'in ayrılışı ile düşüşe geçmeleri, sezona damga vurması beklenen bruma'nın yaşadığı ağır sakatlık ile sezonu kapatması ve belki de en çok 6+0+4 garabeti ile haksız bir handikap sahibi olarak sezonu geçirdi. deplasmanlarda kara delik olarak kendini gösteren kötü futbol ve kötü sonuçlara bunları sayarsak, o kaos dolu sezondaki efsane juventus maçı ve şampiyonlar ligi grup ikinciliği, hemen ardından sezonu yine şampiyonlar ligine direkt katılacak durumda tamamlaması, kendisini vasat seviyenin biraz üzerine koymaktadır.

yaşına göre olan ekstra karizması, giyinmeyi, kuşanmayı ve nezaketi bir italyan standartlarına göre bile iyi sayılabilecek noktada uygulaması da kendisine puan getiren noktalar. neredeyse her basın toplantısında kendisine gelen fatih terim ile ilgili soruların istisnasız hepsini fatih hoca'ya saygı duyduğunu ve buranın bir efsanesi olduğunu belirterek yanıtlayan bir insan, sabır taşı olsa çatlar valla.
seviyoruz seni mancini reyiz.